Betekenis,
Alles heeft
betekenis, iedere ervaring, ongeacht of het nou een goeie of een slechte, een
aangename of een onaangename ervaring is. Wat het betekent, is wat jij erover
verteld aan jezelf. Jij geeft betekenis aan jou ervaring met jou taal. Als iets
betekenisloos of zinloos schijnt te zijn, dan is dat des te meer een reden, om
er eens meer aandacht aan te geven.
Uiteraard kun
je je ook verlaten op de religieuze, politieke, commerciele, filosofische, psychologische
of culturele uitleg, voor hoe hele volksstammen zich eeuwenlang zijn blijven
gedragen. Je kunt jezelf voor de gek houden, met zowel je eigen uitleg, als de
uitleg van anderen. De kans is echter het grootste, dat je je in de luren hebt
laten leggen door de uitleg van anderen, die echter zo zit ingebakken, dat jij
het als je eigen uitleg bent gaan beschouwen. Of die zogenaamde uitleg je door
anderen of door jezelf werd aangepraat, doet er eigenlijk niet eens veel toe,
want die twee gaan altijd – ja altijd – samen.
Je loopt de
kans van je leven mis, indien je je niet met Belichaamde Taal (BT) gaat bezighouden
en zodoende je eigen weg kunt volgen. Jou leven heeft uitsluitend en alleen de betekenis,
die jij eraan geeft en als jij in de problemen blijft zitten, dan is dat, omdat
je niet langer de leugens kunt volhouden van je verbale zins-begoocheling. Wanneer
je de juiste betekenis hebt toegekend aan wat jij ervaart – ongeacht of het een
positieve of negatieve ervaring was – dan is iedere ervaring een transformatie van
je voorgeschiedenis, waarin soortgelijke ervaringen verkeerd waren geinterpreteerd.
Het geven
van betekenis of vertaling aan je eigen leven, maakt je gelukkig of ongelukkig.
Het heeft ook te maken met het stellen van de juiste vraag, aan jezelf. Meestal
zijn en blijven mensen bezig met vragen, die ze nooit zelf hebben gehad, maar
die, vanwege opvoeding en cultuur, hun leven zijn gaan bepalen. Ook het antwoord
op vragen over vele morele levens kwesties werd nooit door henzelf geproduceerd
en indien er onvermijdelijke twijfel ontstond, aan het door de conditionering
bepaalde geloof, dan werd het eigen antwoord uiteindelijk altijd – ja altijd –
weer overstemd, door het al reeds bestaande geloof. Kortom, we hebben, omdat we
Ontlichaamde Taal (OT) gewend zijn, ons nog nooit met onze eigen vragen en onze
eigen antwoorden bezig gehouden.
In BT blijkt
tot grote verbazing, dat wij maar heel weinig vragen hebben, omdat ons eigen
antwoord het juiste antwoord is. De onbelangrijkheid van de vele vragen,
waarmee we waren opgezadeld, is zelfs zo, dat de hele kwestie als zodanig, waarover
al die vragen gingen, verdwijnt, omdat er niet eens een antwoord nodig meer is
op die belachelijke vraag. Dit is bijvoorbeeld het geval met vragen over onze
zogenaamde mind, die vanuit onze redenatie met BT niet eens blijkt te bestaan.
Het besef
van wat waardevol of belangrijk voor ons is, komt voort uit het geven van
verbale aandacht aan alles was onze aandacht vraagt. Wij kunnen het verspringen
van onze aandacht heel aandachtig en op zodanige wijze beschrijven en
beluisteren – op onze eigen manier, met onze eigen woorden – dat wat wij zeggen
en horen precies samenvalt met wat wij beleven en dat de spreker en luisteraar
een is.
Eerlijkheid,
authenticiteit, levendigheid, bewustzijn, intelligentie, wijsheid, liefde, creativiteit
zijn mooie woorden, maar beschrijven niet wat er eigenlijk precies gebeurd, als
wij betekenis gaan geven aan al onze eigen ervaringen. Omdat wij in BT luisterend
spreken, verwoorden en vinden wij dus onze eigen unieke betekenis.
Waarschijnlijk is wat jij ermee gaat doen iets heel anders, als wat ik ermee doe
en tot dusver heb gedaan. Dit komt, omdat BT alle andere ervaringen in een
ander daglicht stelt. In mijn geval zijn heel veel ervaringen onbelangrijk
geworden en houd ik me dus hoofdzakelijk bezig met het spreken, luisteren,
schrijven en lezen.
Ik realiseer
me – omdat iedereen met OT bezig is en ik desondanks met BT verder ga – dat ik geen
enkele moeite meer wil doen, om, al pratende,
BT onder de aandacht te brengen. Hierdoor is het accent komen te liggen op het
schrijven naar mezelf en spreken met mijzelf. Met andere woorden, omdat ik
spreek, kan ik luisteren en mee blijven gaan, met wat ik belangrijk vind en
omdat ik schrijf, kan ik lezen en daardoor handelen, vanuit wat altijd – ja
altijd – goed is voor mij. Ik ben dus nooit bezig met alleen maar het luisteren
of alleen maar het lezen, omdat dat, zonder het spreken en zonder het schrijven,
wat mij betrefd, volslagen zinloos is. Ook heb ik geen enkele behoefte, om nog iets
te horen of te lezen over OT. Voor mij is OT een afgedane zaak.
Het
toe-eigenen van taal is een beschrijving van BT, die ik nog maar onlangs ben
gaan gebruiken. Het herhaaldelijk bezig zijn met hetzelfde onderwerp en het van
alle kanten, rustig en uitvoerig beschrijven en beschouwen van alles wat
daarmee samenhangt, is iets wat mij niet alleen grote vreugde geeft, maar wat
eveneens vele vruchten afwerpt. De gevolgen van BT zijn zonder meer fenomenaal.
Dit is enorm anders dan in OT, vanwaaruit we eindeloos bezig blijven met allerlei
verstrooiende gedragingen, die niet bij ons passen en die ons daarom ondermijnen.
Vandaag, luister
ik alleen nog naar mijzelf en komt mijn handelen voort uit wat ik heb beschreven.
Zo leef ik en zo wil ik leven. Het opmerkelijke is ook, dat ik zo kan leven en
dat ik mij dit dus allemaal kan permiteren. De meeste mensen zijn niet zichzelf
en hebben geen flauw idee, wat het inhoud, om jezelf te zijn. Ik ken iemand,
die veel geld verdiend, als advocaat en die veel bezit, maar die steen en been
klaagt, omdat hij nooit doet wat hij echt wil.
Ik ben lange
tijd bezig geweest, om uit te vinden, wie ik nou echt ben en wat ik echt wil,
omdat ik daar vanuit hoe ik was opgegroeid verward over was. Mijn altijd – ja
altijd – al bestaande vermogen, om BT te hebben en om dus met mijzelf te praten,
werd telkens weer overstemd door de drukte in de veeltalige familie, waarin
iedereen was verwikkeld in een strijd om aandacht. Het praten met en luisteren
naar anderen – wat dus de essentie is van OT – was zo overweldigend, dat ik
zelfs vele jaren later, nog steeds verbaast sta, over hoe ik ondanks dat, een
ben geworden met mijn BT, omdat ik ben gaan schrijven vanuit mijn Taal
Verlichting (TV).