Wachten,
De
enige manier waarop je in staat zult zijn om voortdurend Belichaamde Taal (BT)
te hebben, in plaats van Ontlichaamde Taal (OT), is door te wachten tot het vanzelf
gebeurt. Ik weet het, dat je dat geduld niet hebt, maar als je BT wilt, dan zul
je je ongeduld onder controle moeten houden, want je ongeduld is een basis kenmerk
is van je OT.
Als
je rust, ontspanning en stilte wilt ervaren, is het nodig om te wachten, maar
dit wachten moet wel gepaard gaan met
taal, die deze sereniteit, balans en vrede beschrijft. De reden dat je deze kwaliteiten,
voor een gelukkig en tevreden leven, niet zo vaak ervaart, is omdat je
taalgebruik ze niet omvat, omdat je er nooit met jezelf over praat en daarom
gebeuren ze niet, omdat ze niet kunnen gebeuren.
Als
je eenmaal door hebt dat je BT kunt hebben in plaats van OT, dan kun je
nauwelijks wachten tot het plezier begint. In mijn geval waren het echter deze
positieve rusteloosheid en ontevredenheid, die ervoor zorgden, dat ik zo
gefrustreerd raakte, over het praten met anderen, dat ik eindelijk het hardop
praten met mezelf praten en luisteren naar mezelf serieuzer begon te nemen. Het
bleek, dat ik in mijn eentje heel gemakkelijk kon wachten, omdat mijn BT eigenlijk
altijd onmiddellijk plaatsvond.
Je
kunt geen moment wachten, omdat je OT niet toestaat dat je het wat langzamer doet
met je taal. Als je dit eenmaal tegen jezelf zegt en het jezelf laat weten, dan
wordt je kalm met je BT. Het gebeurt moeiteloos en je weet, wat ik zeg over je
taalgebruik is waar: tenzij je hardop met jezelf praat, zodat je aandachtig
kunt luisteren naar het geluid van je eigen stem geluid, voel je het verschil
niet tussen je OT en je BT en blijf je dus bezig met je automatische OT, zonder
het zelfs maar in de gaten te hebben.
Lang geleden zag ik het toneelstuk
Wachten op Godot van de
beroemde Ierse toneelschrijver
Samuel Beckett. In deze
tragikomedie, die werd
beschouwd als het belangrijkste
Engelstalige toneelstuk van
de 20e eeuw, voeren twee
personages een verscheidenheid
aan discussies en ontmoetingen,
terwijl ze op een zekere Godot
wachten. Het wachten lijkt
echter nogal lang te duren
en ze weten niet eens of ze
Godot ooit hebben ontmoet
en of hij eigenlijk wel zal
komen. Twee andere
getroebleerde figuren
komen ook even in beeld,
maar voegen geen enkele
betekenis toe. Hun vertrek
laat die eerste twee kerels
verbijsterd achter, om weer
verder te wachten op die
afwezige onbekende Godot.
Uiteindelijk komt er een
jochie aan die hen vertelt,
dat hij een boodschapper
van Godot is, die niet vanavond zal
arriveren, maar zeker morgen. Ze
vragen van alles over Godot, wie hij is,
wat hij doet, hoe hij eruit ziet en waarom
hij op zich laat wachten, maar de
jongen heeft slechts een paar vage
antwoorden en vertrekt al snel.
De
twee mannen praten over de mogelijkheid om te vertrekken, maar besluiten toch te
blijven en het wachten gaat door. Omdat het stuk zo elementair en simpel is,
nodigt het uit tot allerlei sociale, politieke, filosofische en religieuze
interpretaties. Niettemin schuilt er zo’n zinloosheid in alle vragen die worden
gesteld en de antwoorden die worden gegeven. Het is beslist hun OT – hun
zogenaamde conversatie – die de nutteloosheid van het bestaan van de mens
aangeeft, wanneer de verlossing wordt verwacht van een externe entiteit, die
ons, welbeschouwd, de zelf-introspectie ontzegd. Hun wachten kon niet
resulteren in BT, omdat hun OT nooit goed werd verwoord en besproken. Met
andere woorden: hoewel het een vrij goede benadering was, was het stuk slechts
de zoveelste mislukte poging – in de trieste en lange traditie van mislukkingen
– om OT, onze gebruikelijke, erbarmelijke, dwaze manier om met taal om te gaan,
te identificeren en te stoppen.
Misschien
moet ik BT, de taal van het wachten gaan noemen? Als je durft te wachten, dat
wil zeggen: als je de moed hebt om te wachten, dan zal het wachten paradoxaal
genoeg slechts heel kort zijn, ook al duurt het – zoals in mijn geval –
vijfenzestig jaar om het door te krijgen. BT is het wachten waard, en het is
nooit te laat, om te wachten, dus waarom probeer je het niet gewoon en wacht je
eens af, om te horen of het gebeurd? Er ligt in jou BT zoveel goedheid op je te
wachten. Als je eenmaal grondig je wachten hebt beschreven, dan zal je BT door
blijven gaan en je zult ook ineens merken dat Godot is gearriveerd, omdat je je
Taal Verlichting (TV) hebt gerealizeerd.