Wacht,

 

Wacht nou toch eens even, met al je bekrompen vooroordelen. Laat deze woorden nou toch eens eindelijk tot je doordringen, want ze zijn echt voor jou bedoeld. Natuurlijk heeft iemand zoals ik schijt aan het feit, dat iedereen, zoals jij, maar eindeloos blijft doen alsof Ontlichaamde Taal (OT) nodig en belangrijk is. Jij bent het, die de slechte gevolgen van jou gebruikelijke, domme, dwangmatige wijze van spreken ervaart, terwijl ik alleen maar de positieve gevolgen ervaar van mijn natuurlijke, moeiteloze, intelligente Belichaamde Taal (BT).

 

Er worden tegenwoordig een hoop woorden vuil gemaakt (grapje), over het blijkbaar zeer urgente feit, dat we nieuwe, schonere, milieu-vriendelijke energie zouden moeten hebben, in plaats van olie, aardgas of kolen, maar niemand spreekt met een woord over de psychische vervuiling, die door onze zogenaamde communicatie wordt veroorzaakt.

 

Aangezien jij blijkbaar alleen giftige OT kan en wil  produceren en niet eens bereid bent, om eens de mogelijkheid te onderzoeken, of je in staat zou zijn om BT te hebben, is jou omgang met anderen totaal verziekt. Al je relaties zijn frustrerend, omdat je niet kan spreken over wat je echt ervaart. Niemand van  je familie, je vrienden, je kennissen of je collegas is in staat om BT met je te hebben. Onze BT heeft helemaal niets te maken met iemand’s mening of geloof, want het gaat om spreken met volledige aandacht.

 

Alles wat met BT gezegd wordt, komt voort uit stilte en verdwijnt daarna ook weer in onze stilte en het begrijpen van onszelf en elkaar is dus een kwestie van overgave, om verder te gaan dan de woorden, die we spreken. De woorden die wij spreken maken het mogelijk of onmogelijk om verder te gaan dan waar wij het in vorige gespreken over hadden. In BT zijn wij altijd nieuw, maar dit is geen ideaal, wat we nastreven, maar een feit, dat wij kunnen ervaren.

 

Indien je eindelijk BT begint te hebben, dan weet je, dan erken je het pijnlijke en problematische feit, dat je, in OT, altijd moervast hebt gezeten. Problemen lossen niet enkel op in BT, maar bestaan niet meer. Sta er maar eens bij stil, dat er wel degelijk een manier van praten bestaat, waarin er absoluut geen problemen, angsten of spanningen zijn. Zelfs zonder BT kan je al beseffen, dat je deze mogelijkheid bent  misgelopen. Je onvrede, onrust en ongeduld tonen aan dat je jezelf ervan weerhoudt om BT te hebben.

 

BT illustreert je Taal Verlichting (TV), een andere staat van bewustzijn, die jij nog niet hebt durven, mogen, kunnen of willen verwoorden, omdat alles, ja, echt alles, totaal anders is dan wat je voorheen geloofde. Het afscheid van wie je veronderstelde te zijn, vanuit je onbewuste deelname aan OT, is zeer ontroerend, want je was lange tijd opgezadeld met een probleem, dat niet eens meer blijkt te bestaan. Er zit met BT niets anders op dan toe te geven, dat jij jezelf en ook anderen verkeerd had begrepen. In OT hield je vast aan wie je geloofde te zijn, maar in BT geef je toe, dat er niets te weten is over jezelf.

 

Ook al weet je zeker dat twee en twee vier is, toch kan je niet zo over jezelf spreken, want je bent niet de woorden, die je je op een bepaalt moment kunt herinnneren en je bent ook niet die paar ervaringen, die je altijd selectief herinnerd en zegt te zijn. Ook al creer je, met jou taal, de illusie van wie je bent, dat betekent niet, dat je daarom bent wie je zogezegd denkt te zijn. Denken verwijst altijd naar het feit dat je nog niet hebt kunnen spreken. Als je eindelijk zegt wat je zogenaamd denkt, dan zeg je echt iets, maar je denkt helemaal niets. Zolang je het niet zei, bleef je maar bezig met de illusie van het denken.

 

Zodra je dus aan jezelf laat horen, wat je zegt te denken, verdwijnt dat denken en is er alleen stilte. Die stilte is liefde, aandacht, energie, overgave en ook aktie, want alles wat in jou aandacht komt kan door jou worden verwoord. Je reageerd niet meer op wat je zegt, omdat je luisterend spreken je in staat stelt om jezelf te kennen. Alleen op zeldzame momenten heb je zo gesproken. Alleen als er vanuit liefde een noodzaak is om niet vanuit defensiviteit, aggressie, vrees of verwarring te spreken, ben je in staat om niet meer te herhalen wie je dacht te zijn.

 

Een stille stem fluistert mij zacht

Waar heb je jezelf heengebracht

Hoe raakte je gewend

Aan het zinloos argument

Je hebt de liefde nooit gekend

Je hebt de liefde nooit bedacht

Zo hield je je afgewend

Van de liefde die je bent