Uiteraard,

 

Uiteraard is het gezegde, op z’n zachts gezegd, niet hetzelfde, als in het Engels, to say the least. Wanneer wij zachter spreken, omdat wij naar onszelf luisteren en wellicht Belichaamde Taal (BT) gaan hebben – in plaats van schreeuwerige Ontlichaamde Taal (OT) – dan zeggen wij meer, door waarschijnlijk minder te zeggen. Een veel betere vertaling van, op z’n zachts gezegd, is to put it mildly, want met BT spreken wij uiteraard op een kalme, aangename, hartelijke manier.

 

To say the least, past bij onze niets-zeggende OT, want in onze gebruikelijke manier van praten zeggen we, dus uiteraard helemaal niets. OT is uiteraard niet eens een kwestie van weinig of minder zeggen, maar slechts van doen alsof we iets zeggen. Waar het uiteraard op aankomt, in OT, is dat de spreker de luisteraar onder duim weet te houden. Uiteraard, doet hij of zij dit, door de luisteraar allerlei flauwe kul door de strot te duwen. Ja, het is, uiteraard, geen mooi plaatje, indien je gaat beluisteren, wat er in OT gebeurd. Sprekers onderdrukken de luisteraars, die uiteraard nooit aan het woord komen en iedereen vindt dat heel normaal, omdat wij nou eenmaal allemaal zo zijn geconditioneerd.

 

Als men zegt, dat de sanitaire voorzieningen, op z’n zachts gezegd, nogal gedateerd zijn, dan is men in feite confronterend, omdat die oude, lekkende, looie pijpen, uiteraard, hoog nodig, zouden moeten worden vervangen. Hetzelfde is uiteraard het geval met onze onbewuste, starre,  gebruikelijke manier van spreken. Zodra wij het verschil bemerken tussen OT en BT, dan willen wij, uiteraard alleen nog maar BT, want OT heeft ons enorm veel problemen gegeven. Het is, op z’n zachts gezegd, pijnlijk, dat iedereen, over de gehele wereld, dag in dag uit, zonder er erg in te hebben, OT heeft, maar wanneer wij BT gaan hebben, dan kunnen wij er niet langer doekjes om winden, dat OT uiteraard catastrofaal is.  

 

Indien wij van iemand zeggen, dat hij of zij, op  z’n zachts gezegd, een controversieel persoon is, dan zeggen wij, uiteraard, waar het op staat, want wij geven toe, dat hij of zij een omstreden figuur is. En wanneer onze zogenaamde vriend het, op z’n zachts gezegd, laat afweten en niet komt op dagen voor de afspraak die wij hadden, dan is hij of zij uiteraard niet echt een vriend.

 

Wij spreken dan wel, op z’n zacht’s gezegd, over schermutselingen met de politie, tijdens een uit de hand gelopen demonstratie, maar uiteraard hebben we het over steeds vaker voorkomende geweldadigheden, die schijnbaar door iedereen tegenwoordig als normaal worden beschouwd. Men heeft het ook steeds vaker over fascisme en antisemitisme, maar niemand heeft in de gaten, dat dit uiteraard samengaat met OT, onze als normaal-geaccepteerde wijze van spreken.

 

Uiteraard is het de linkse, op z’n zachts gezegd, communistische, vrijheid-van-menings-uiting hatende, anti-Westerse, autocratische politiek, die de overal oplaaiende, anti-Israel mentaliteit en dus de Joden-haat heeft opgehitst. Er valt met deze gefrustreerde, aggressive, fanatieke, opdringerige mensen absoluut niet te praten en ik vermoed, met mijn kennis, van het verschil tussen OT en BT, dat ons nog vele afgrijzelijke, mens-onterende toestanden te wachten staat.

 

Uiteraard zijn wij niet alleen getuige, maar ook actief deelnemer en ongemerkt toestemmer – vanwege onze nog altijd onbesproken gebleven, krampachtige, onintelligente, onbewuste OT – aan de zinloze, verwoestende confrontaties, die zich, vooralsnog, op z’n zachts gezegd, ver van ons bed afspelen. Het is hoog tijd, dat ieder van ons het recht in eigen handen gaat nemen, om het verschil tussen OT en BT te gaan ontdekken.   

 

Zolang als dat wij met OT bezig blijven, doen zich uiteraard allerlei misstanden voor, omdat wij onze taal, op z’n zachts gezegd, verkeerd gebruiken. In OT gaat het uiteraard altijd om het zogenaamde verschil van mening, omdat wij vastgebakken zitten aan allerlei woorden. Ik zag daarnet een lach-wekkende aankondiging van een You Tube video – die ik natuurlijk niet ben gaan zien of beluisteren – van een idiote, snel-pratende, zogenaamde expert, die met een of ander dik zwaar boek stond te zwaaien, want daarin stonden, volgens hem, op de door hem genoemde, uitvergrootte bladzijdes, precies de dingen, die wij allemaal nodig zouden hebben.  

 

Of het nou hebben over het Hindoeisme, Islam, Christendom of Boedhisme, uiteraard is ieder geloof, in essentie, een geloof in het geschreven woord, dat te vinden is een zogenaamd heilig book. De wereld-wijde overwaardering voor leesbare taal, vastgelegd in wetten van allerlei maatschappijen, gaat uiteraard, altijd, hand in hand, met de verarming, verwaarlozing en ontkenning van het belang van gesproken taal.

 

Wat ik hier zeg, daar valt niet om heen te gaan. Uiteraard zou iedereen het volledig met mij mee eens moeten zijn. Wij zouden als rationeel mens moeten erkennen, dat wij volledig de weg zijn kwijtgeraakt vanwege onze OT. Daardoor blijven wij vasthouden aan woorden, waarvan wij ook nog eens fantaseren, dat die woorden in ons zouden zitten. Ook al geloven velen mensen in dezelfde klink-klare onzin, het is uiteraard niet waar, dat er taal in ons hoofd zou zitten.

 

Zodra wij het verschil onderscheiden tussen onze eigen OT en BT, dan willen wij uiteraard met BT verder en vindt er een herwaardering plaats van gesproken taal, omdat wij luisterend spreken. Uiteraard weten wij met BT niet van te voren wat wij gaan zeggen, omdat BT onstaat en dus niet een herhaling is, van de rol, die wij hebben geleerd. Dat laatste is uiteraard een verwijzing naar OT, waarin wij spreken vanuit onze conditionering. Met BT zijn wij nieuw en ervaren wij uiteraard een weldadige energie. Uiteraard doet zich hierbij de ervaring voor van onze Taal Verlichting (TV), die iedere vorm van spiritualiteit of religie belachelijk vindt.