Ongelakt,
Dit is mijn onverbloemde mening over jou.
Ik heb het inderdaad tegen jou, die constant bezig is met Ontlichaamde Taal
(OT) en die geen Belichaamde Taal (BT) met mij wil hebben. Ik ga het niet mooier
maken dan het is. Ik weet het, dit bericht, van mij aan jou, is als een regenbui
over je bombastische, valse, verraderlijke, domme OT-parade. Het is een koude
douche. Ik wil en hoop je te storen met deze woorden, die ik evenwel toch voor
mijzelf schreef en niet voor jou. Als je ze toevallig mocht lezen, dan zou je heel
gelukkig en dankbaar moeten wezen om deze verbale shockbehandeling te ontvangen,
want ik ben je schijnbaar nog niet helemaal vergeten.
Met OT wordt je altijd – of je het nu wilt toegeven
of niet, of je je ervan bewust bent of niet – keer op keer genaaid. Je realiseert je dit niet, maar je hele
leven is verpest vanwege je gebruikelijke,
automatische en dwangmatige manier van praten. Ik ben het niet die in de
problemen zit, maar jij wel. Met mij gaat het goed, want ik heb voortdurend BT.
Eerlijk gezegd vind ik het leuk, om deze woorden uit te spuwen, omdat ik walg
van je gebrek aan oprechtheid. Ik accepteer je niet, ik keur je niet goed en ik
hou ook niet van je. Wat mij betreft ben je een verloren zaak. Doe het maar, ga
maar naar de hel met je botte OT. Je leeft al in je eigen prive helletje, die
je zelf hebt gecreëerd. Ik leef in een totaal andere realiteit dan jij, omdat
ik de heerlijke vruchten pluk van mijn BT.
Ik kan niet meer met je praten. Ik ben zo blij,
om je te kunnen laten weten, dat ik eindelijk ben gestopt met het proberen om met
je te praten. Dit was tot voor kort nog niet het geval. Lange tijd hoopte ik je
nog te bereiken en wilde ik nog iets van je, maar dat is helemaal veranderd.
Ja, ik wilde BT hebben met je, maar het is nu duidelijk, dat wil je niet. Doe
niet alsof je geïnteresseerd bent, ik weet dat je dat niet bent. Probeer me
niet voor de gek te houden, door mij te laten geloven, dat je mijn werk zou hebben
gelezen en dat met me zou willen praten
over wat je hebt begrepen. Zelfs als je deze kaatsende woorden leest, snap je
het niet en neem je nooit contact met mij op om samen met mij je BT te
verkennen. Zeg niet, dat is niet zo, want dit is niet mijn eerste rodeo.
Ik heb afgelopen veertig jaar mijn eigen BT
verkend. Pas in de afgelopen paar weken ben ik begonnen te spreken vanuit Taalverlichting
(TV), die dus wordt onthuld door mijn BT. Ik weet wat ik weet, maar iedereen
die, zoals jij, zich nog steeds bezighoudt met onintelligente OT, is oneerlijk
als hij of zij zegt dat wat ik schrijf niet belangrijk genoeg is om er met mij
over te komen praten. Ik heb je negativiteit altijd gevoeld. Ik heb daarom ook altijd
geweigerd om naar je leugens te luisteren. Ik heb zo vaak van je weg moeten
gaan, om mezelf te beschermen en ik zal dit blijven doen, omdat het echt noodzakelijk
is.
Elke keer als ik je herken, hoor ik je stem
en voel ik me geschokt door je bedrog en gebrek aan respect. Je zou me nog
steeds dankbaar moeten zijn, dat ik je zo goed heb behandeld, aangezien anderen
geneigd zijn het je veel moeilijker te maken. Ik laat je zijn en val je niet
lastig, omdat ik me niet wil inlaten met je manier van praten. Ik heb mijn
eigen voorkeur en jij bent het niet. Ik heb er geen probleem mee, om je af te
wijzen en het voelt eigenlijk heel goed om dit te kunnen doen. Ik moet dit
doen, zodat ik verder kan met mijn eigen BT. En ik ben niet verantwoordelijk
voor jou idiote overtuigingen, die worden gecreëerd en onderhouden door je
lelijke OT. Aangezien het zonde van mijn tijd is, weiger ik te praten over jou
bijgelovige en krampachtige manier van leven. Zeer zeker, mijn BT is niet een
geloof. Als je genoeg moed zou kunnen verzamelen, om eens te onderzoeken wat
het is – wat dus zeer onwaarschijnlijk is – dan zou je kunnen ontdekken dat jou
zienswijzes niet alleen volledig verdwijnen, maar bewezen worden als vals, door
je eigen voortdurende BT.
Ik vertel je dit allemaal, om je lastig te
vallen over wat je allemaal mist. Waarschijnlijk zul je nooit de eerlijkheid
hebben, om aan jezelf toe te geven, dat waar ik het over heb in jou leven
ontbreekt. Ik heb geen tijd om te wachten tot jij of iemand langskomt. Het
gebeurt toch niet. Of je accepteert me meteen, of het gaat nooit gebeuren. Ik
wil dat je weet, dat je niets van mij krijgt, ook al lees je deze woorden
misschien. Ik schrijf dit om mezelf een plezier te doen, maar niet om jou ervan
te overtuigen, dat ik gelijk heb, maar om trots te zeggen dat ik gelijk heb. Ik
voel me zo tevreden om dat te doen. Jij zou je ook zo kunnen voelen, indien je kon
doen zoals ik doe. Het is vaak gezegd en geschreven, dat de waarheid ons zal bevrijden,
maar ik heb nieuws voor je. Mijn waarheid bevrijd je niet en jij hebt geen waarheid,
dus je hele idee over je zogenaamde vrijheid is nep.
Je zult nooit worden bevrijd zijn, zolang
je weigert de waarheid te spreken – naar jezelf. Je fantaseert er alleen maar over.
De waarheid is niets voor jou, want je bent een grote lafaard gebleven. Ik geef
niet meer zoveel om de waarheid, omdat ik die al heb en ervan geniet. Jou onwil
om BT met mij te hebben, zal daar niets aan veranderen, aangezien ik al heb
besloten om je weer af te wijzen. Ik twijfel nooit aan mijn eigen beslissingen.
Deze woorden maken aan jou duidelijk, dat ik al heb verworven wat jij nooit
zult bezitten. Jou jaloezie maakt me blij, omdat ik zeker weet, dat je zou
willen hebben wat ik heb, hoewel je dat niet kunt toegeven. Tot slot, je zult nooit
BT hebben, omdat je het eenvoudigweg niet verdient. Ja, je OT maakt je en houdt
je onwaardig. Ik heb het niet gedaan, maar jij doet dit jezelf aan.