Voorbij,

 

Wat mij betreft, is het lawaai en de verwarring van mijn Ontlichaamde Taal (OT) voorbij. Ik ben in mijn natuurlijke staat – Taal Verlichting (TV) – van zijn gekomen, vanwege mijn Belichaamde Taal (BT). Ik trek mij niets meer aan van de OT van anderen. Toen ik zelf nog wat zat te kloten met mijn eigen OT, leek het alsof het me nog wat zei, maar dat is nu voorbij.

 

Volgens mij zit iedereen in hetzelfde pakket. Je hebt het misschien nog niet in de gaten, maar ook voor jou zijn de erbarmelijke tijden van OT voorgoed voorbij. Je ontkenning maakt het alleen nog duidelijker. Er valt niet omheen te gaan, dat jou manier van omgaan met taal je heeft gebracht naar waar je nu bent. Je stress, onrust, onvrede en verdriet is het gevolg van je OT, waar je je niet bewust van bent.

 

Je zou kunnen zeggen – doe dat ook nou maar eens een keertje – dat al je problemen zijn voortgekomen en in stand gehouden door je OT, waarin je niet naar jezelf luistert. Uiteraard is OT niet jou manier om met jou taal om te gaan, maar daar heb je nog nooit bij stilgestaan. Je komt pas echt aan jezelf toe, als je BT gaat hebben. Jou wijze van omgang met taal is dus heel anders, dan hoe je bent geconditioneerd.

 

Met OT onderhoudt je ongemerkt allerlei negatieve relaties, die je gevangen houden in de illusie van je denken. Als je BT gaat hebben, is het afgelopen met jou deelname aan het groep-proces, waarin jij die oppervlakkige mensen blijft ontmoeten. Wat echter van veel groter belang is, is dat je verstoktte geloof in het denken voorbij is. De illusie van het denken is een individualiteit-ontkennend groeps-proces, dat door jou OT werd gecreerd. Je gaat met je BT voorbij aan taal en denken bestaat gewoon niet. 

 

De illusie van innerlijke taal, van je mind, of van je zogenaamde denken, ontstond omdat je geen BT met anderen kon hebben en daardoor fantaseerde je, dat je een stil, onhoorbaar gesprek met jezelf zou kunnen hebben. Dit is net als een psychose. Omdat we met OT allemaal precies hetzelfde geloof hebben – in taal in ons hoofd – wordt het door iedereen als normaal beschouwd, maar met BT, vinden wij het abnormaal, dat de gehele mensheid, nog steeds, zo geobsedeerd is, door deze aloude, volledig verklaarbare illusie. Als je hardop zegt wat je denkt te denken, dan valt het hele kaarthuis in elkaar.

 

Als je jou BT hebt, dan is al je geloof in een hogere macht voorbij. Hiermee komt alle aandacht die naar godsdienst ging voor jou beschikbaar. Met BT is ook je geloof in je zogenaamde identiteit iets wat tot het verleden behoort. Hierdoor wordt je vanzelf stil en die stilte kon alleen maar ontstaan, doordat jij met jezelf sprak en voor jezelf schreef, over je ervaring. Je hebt dus met je taal uitgedrukt waartoe jij instaat bent en je hebt jezelf keer op keer laten weten, dat het spreken en schrijven, vanuit je stilte, jou TV is.

 

Alle strijd is voorbij, je bent bevrijdt en je leeft met je BT vanuit je TV. Er gebeurd hierdoor ook iets met je besef van tijd. Je leeft in eeuwigheid, omdat je BT onstaat vanuit je stilte en terugkeert in je stilte. Jou taal gebeurd dus alleen maar, omdat jij het op de juiste bewuste wijze hanteert. Met andere woorden, in BT, spreek, luister, schrijf of lees je altijd met volledige aandacht. Het is jou BT, die je bewust maakt van jezelf en die je voorbij doet gaan aan je conditionering’s geschiedenis. Omdat er niets meer valt te bereiken, ga je ook voorbij aan je toekomst, en ben je tevreden, gelukkig en stil in het moment.  

 

De tijd van bijgeloof met OT is voorbij. Er breekt een nieuwe fase aan, wanneer wij BT gaan hebben. We leven in een andere realiteit vanwege onze TV. Met OT waren wij niet bewust van ons eigen vermogen. Wij zijn met BT waarlijk onszelf voorbij gestreefd en blijven voortleven in een extatisch wordings-proces, dat ons blijft verrassen, vernieuwen en verkwikken.