Berusten,

 

Wanneer men eenmaal het verschil heeft erkend, tussen Ontlichaamde Taal (OT) en Belichaamde Taal (BT), dan kan men niet meer berusten in het feit, dat iedereen OT heeft en doet alsof het niet nodig is of onmogelijk zou zijn, om BT te hebben. BT is niet iets waarnaar je kan streven, want het is natuurlijk. Ons vermogen om BT te hebben, berust op wie wij werkelijk zijn en BT is dus daarom de uiting van onze Taal Verlichting (TV). Onze redenaties met BT, doen ons berusten en vertrouwen in eigen intelligentie.   

 

Allerlei psychische en sociale problemen berusten op een misverstand, omtrent onze omgang met taal. Alles wat er in de maatschappij gebeurt, berust op  OT, maar zodra wij kennis hebben genomen van het grote verschil tussen OT en BT, dan kunnen wij niet langer – slaafs – berusten in de conditionering, die niets dan strijd en ellende heeft voortgebracht. Een gezonde en welvarende maatschappij, behoort te berusten op de juiste omgang met taal, maar zodra  wij wat BT hebben meegemaakt, dan weten wij dat – ook al voert het overal de boven-toon – OT, simpel gezegd, een foutieve omgang met taal impliceerd,  die uitsluitend catastofale gevolgen voor ons heeft.  

 

Indien wat er zoal gezegd en geschreven wordt, op waarheid, op werkelijkheid en op openheid zou berusten, dan zouden wij als luisteraar of als lezer, daarvan de vruchten ervaren, maar niets is minder waar. Wij horen niets dan problemen en we lezen ook niets, dat berust op authentieke, vredige, kalme communicatie. Alles wat werd geschreven berust op OT. Dit is het eerste schrijven, dat niet berust op de conditionering, die door iedereen, onbewust, wordt voortgezet. Als deze tekst berust op waarheid, dan staat ons dus een gigantische uitdaging te wachten.  

 

Naar mijn mening, dient onze omgang met taal, ten alle tijden, te berusten op de totale afwezigheid van iedere vorm van bedreiging. Er kan eenvoudigweg geen enkele sprake meer zijn van elkaar overtuigen, intimideren, manipuleren, domineren of verwarren. OT berust altijd op dat soort negatief geklooi. We zijn er nog nooit mee gestopt en het is hoog tijd, dat we ermee gaan stoppen. BT berust dus op het feit, dat wij uit onze conditionering kunnen stappen en onze OT kunnen stoppen. Mijn voorstel, om BT te hebben, berust dus op het radikaal stoppen met OT.

 

Het zal je verbazen – als je je OT hebt gestopt en daardoor BT kunt hebben – wat je allemaal in staat bent te zeggen, te begrijpen en los te laten. Jou TV, daar zit geen aan of uit knop aan. Je ware natuur is er al en kan zich alleen maar kenbaar maken, indien wat jij zegt, berust op het luisteren naar jezelf. Wat jij schrijft is alleen zinvol, waardevol of betekenisvol, als jij het kunt laten berusten, op wat jij aan jezelf vertelt. Jou werkelijkheid, kan echter niet berusten op wat je herhaalt, zoals je meningen of je geloof.

 

Al je wandaden berusten op je deelname aan OT, maar alles wat goed was, kwam voort uit BT. Je hebt het nooit zo gezien, omdat je niet naar jezelf hebt geluisterd. Het spreken met en het berusten op onze eigen klank, onze eigen energie, onze eigen levenskracht, heeft niets te maken met politiek, nationaliteit, sexuele geaardheid of ethniciteit. Wij berusten ons in BT op onze eigen individualiteit, die iedere vorm van groeps-gedrag is ontstegen. Met BT, kunnen wij ons eindelijk op onze TV berusten.

 

TV rust op drie pijlers: 1) wij hebben altijd gelijk; 2) wij denken niet, maar wij zeggen, horen, schrijven of lezen; 3) wij zijn zonder taal, omdat wij hebben gezegd en gehoord, wat wij konden en wilden zeggen en horen en wij hebben geschreven en gelezen, wat wij wilden schrijven en wilden lezen. Onze TV berust op wat aan de taal vooraf gaat en wat er gebeurt, als wij uiteindelijk nergens meer naar talen. Zoiets moois, dat werkwoord talen, het betekent: iets vernemen, groot verlangen hebben (om iets te weten of te bezitten). Ik taal er niet meer naar, om anderen nog iets over BT te leren, want  mijn TV heeft mijn verlangen opgelost. Bovendien,  geef ik geen ene zier om alle OT, die overal gaande is. Ik heb vele mensen gekend, die nooit meer taal of teken van mij kregen, omdat ze geen BT met mij willen, maar wel vereisen, dat ik OT met hun heb. Ik berust in mijn lot, dat ik heb ontdekt, wat ik heb ontdekt en dat dat verstrekkende gevolgen heeft.

 

Ik heb er vrede me, dat bijna niemand klaar is of de moed heeft, om BT met mij te hebben. Toch kan ik met volle overtuiging zeggen, dat mijn BT berust op een brede basis, want alles wat ik heb ervaren heeft ertoe geleid, dat het zo goed is, zoals het nu is. Mijn schrijven over TV, berust op mijn vermogen, om zonder taal te zijn. Mijn leven berust op mijn BT en alles is daardoor op orde. De keuze, om BT, in plaats van OT, te hebben, berust bij de lezer. Ook al doet men alsof men berust, in het de waanzin en chaos, die door OT wordt voortgebracht, hier is absoluut niets van waar. Er is geen berusting te vinden in OT. Mijn bewering en bevinding berust op mijn eigen ervaring en ik ben de enige authoriteit over mezelf.