Deze schitterende tekst werd geschreven door mijn dierbare vriendin AnnaMieke, met wie ik samen - door middel van onze wekelijkse heerlijke gespreken met Belichaamde Taal (BT) - onze de Taal Verlichting (TV) in kaart heb gebracht. Hier is de link naar haar blog: Mijn stilte. (klompanna.blogspot.com)
Vernietigende Stilte
In het besef dat het uitbouwen van het moment, in de overstemming die het heeft, kan verklaren dat wat ik lees, zo overeenkomt in wat ik kan ervaren.Wat geen enkele dijk heeft doorbroken in het bewijs waarin ik heb gesproken, waarin ik dacht om te blijven vertellen, vanuit mijn flow en ik ook bezig ben met wat er nu gebeurd, in de wereld om mij heen.Het houd mij soms bezig en hoor ook iedere dag, hoeveel mensen zijn gedood.Hoeveel oorlogen ook,in het schenden van alle rechten en ik niet meer geloof dat wat ik bezig, ook voor de ander iets zou kunnen betekenen.Omdat ik zie hoe de marteling naar elkander een gewoonte wordt en tegen mij durven te zeggen, dat ik een gekkie ben,omdat ik naar mijzelf blijf luisteren en schrijven.Omdat ik weet vanuit al mijn ervaren, mij deze ontvouwen heeft gebracht en in het openen van mijzelf ik steeds minder begrijp dat de oorlogen die er zijn, ook de voeding krijgt om door te vechten, al was het alleen maar om hun eigen gelijk.Dommer kan het niet zijn,zo beestachtig onmenselijk, wat ik moet zien,wat de zending is geworden om in de angst te blijven en niet geneigd zijn om naar zichzelf te kunnen luisteren.Het is uit de hand gelopen,bijna een moraal is geworden, zoals de wereld nu gaat.Zoals in vele landen de vernietiging belangrijker wordt gemaakt,dan aan jezelf te gaan vertellen wat je er werkelijk van vindt.Vernietigende stilte, zoals ik het noem,zoals mijn ervaren laat weten dat in de kielzoog van mijn zijn, ik dit ook de ander kan laten weten.Maar vooral naar mijzelf.
Het is de kielzog die laat blijken dat in de navolging van mijn schrijven, ik duidelijk verder zal gaan, vanuit mijn stilte die de vernietiging kan ondergaan, zonder te handelen, in wat het vraagt om bij mijzelf te kunnen blijven.Waarin de werelden zijn aan het vechten,aan vergetend bestaan,dat er in een schrijven een andere waarheid blijft ontstaan.Soms is er stilte,soms een heel geruis en kan mij uiten naar verluid, dat vanuit mijn stilte kan ontstaan,dat zelfs de vernietiging die het kan zijn, door mijn dag laat glijden en in mijn eigen ruimte blijf zoals ik in iedere zin laat blijken.💫
No comments:
Post a Comment