Ongebruikelijk,

 

Het voelt ongebruikelijk om deze woorden te schrijven, omdat ik weet, dat ik overmorgen zal gaan stoppen met het plaatsen van mijn geschriften op mijn blog. Plotseling is er een gewaarwording van eindigheid aan mijn Belichaamde Taal (BT). Op een gegeven moment zal ik ook sterven en dan is het niet meer mogelijk om enig gedrag te vertonen. Ik leef echter nog steeds, maar wil nu, na al dat schrijven, eens weten hoe het is om mijn geschriften niet meer te posten. Ik zou kunnen blijven verder schrijven, alleen voor mezelf, maar ik weet niet of ik dat zal gaan doen en ik zie wel wat er gebeurt.

 

Ik weet niet zeker of ik nog wel iets anders heb, waarover ik wil schrijven, voordat ik mijn blog ga verlaten? Het is goed zoals het is. Ik weet, dat ik zo  grondig mogelijk ben geweest in het beschrijven van onze taal zonder lichaam, Ontlichaamde Taal (OT), van mijn eigen taal, BT, en Taal Verlichting (TV). Het is duidelijk: TV heeft het laatste woord.

 

De avond is koel en er komt een heerlijk briesje door het open raam naar binnen. Er heerst een diepe stilte, die al mijn taal heeft geabsorbeerd. Ik heb al een paar uur geslapen. Het is net voordat het donker wordt buiten. Ik ben blij en voldaan en kijk uit naar het weekend, dat we in Grass Valley zullen doorbrengen. Over een tijdje ga ik een paar dingen opzoeken, die we daar kunnen doen. Gelukkig is het maar anderhalf uur rijden vanhier. We gaan daar wat wandelen, zwemmen, bezienswaardigheden bezoeken en uit eten. Bonnie's zus, Marion, een gepensioneerde kok, zal zich bij ons voegen.

 

Ik dronk een grote kom water en nu transpireer ik. Het is zo'n aangenaam gevoel, want het was zo warm vandaag, maar nu koelt het weer af. Ik merk dat stil zijn iets is waaraan ik eigenlijk nog niet zo aan gewend ben. Het is niet dat ik me heb verzet om stil te zijn, maar mijn taal was eenvoudigweg nog niet volledig uitgedrukt. Mijn OT stopte pas, nadat ik alles had gearticuleerd wat ermee te maken had.

 

Al het negatieve gedrag en alle negatieve ervaringen worden voortgezet dankzij OT en toen mijn OT dus  eenmaal stopte, was er geen enkel spoor meer van strijd of conflict. Na het stoppen van mijn OT kon mijn BT rustig doorgaan en me informeren over hoe mijn eigen taal dus alleen maar positieve ervaringen en resultaten creëert. Het is zo geweldig om dit in mijn leven te zien gebeuren. Nu zegt het bestaan ​​zelf ja tegen mij, bij elke stap die ik zet.

 

Ik heb ook een gevoel van dankbaarheid voor de wijsheid van mijn lichaam. Hoewel ik vierenzestig jaar oud ben, doe ik veel fysiek werk, als bezorger van hovenier’s en landbouw materialen. Dagelijks laad en los ik vrachtwagens, vol met goederen en bevoorraad ik ons magazijn en de werf. Ik voel me  sterk en doe Qigong-oefeningen om mijn lichaam in balans te brengen en mijn spieren te ontspannen. Ik heb een hele routine van verschillende bewegingen, waar ik erg van geniet. Het is pas sinds vorig jaar dat ik deze praktijk ben begonnen en ik realiseer me nu dat mijn huidige fysieke baan, zo heel anders is dan mijn vorige baan als psychologie-leraar. Mijn lichaam is heel blij, dat ik zo actief kan zijn en dit is ook  mijn BT enorm ten goede gekomen.

 

Ik ben erg afgestemd op en vriendelijk voor mijn lichaam, dat reageert met een algeheel gevoel van welzijn en energie. Als het verschil tussen OT en BT bij veel mensen bekend zou raken, zou het duidelijk zijn dat OT – onze gebruikelijke, problematische, onbewuste omgang met taal - ongezond is voor ons lichaam. Het verband tussen wat we geestesziektes noemen en hoe we onze taal gebruiken, zou kunnen worden gelegd, aangezien onze BT natuurlijk de essentie is van psychologische gezondheid. Bovendien zou het grote verschil tussen OT en BT, eindelijk eens licht kunnen werpen op wat gewoonlijk wordt beschreven, in OT, als het hebben of uitvoeren van gedachten, die zogenaamd in je hoofd of in je mind of hersenen zouden zitten of in BT, als intelligent, helder bewustzijn, dat los zou staan van taal. Maar, er bestaat geen innerlijke ik, die bepaalt of regelt wat ik doe. Er is nooit een ziel, een innerlijk zelf of een geweten geweest en wat wij gedachten noemen, dat zijn slechts woorden, die we uiten of niet.

 

Algoritmen worden gebruikt om problemen op een systematische en efficiënte manier op te lossen. Er wordt tegenwoordig veel gesproken over Artificial Intelligence (AI) en we horen herhaaldelijk over de vermeende gevaren van data-mining, waarbij gebruik wordt gemaakt van algoritmen. Als je echter het grote verschil hebt leren kennen tussen OT en BT, dan realiseer je je dat deze twee manieren om met taal om te gaan zelf eigenlijk algoritmen zijn. Het zijn niet computers, die algoritmen gebruiken, maar mensen, die – met hun taal – computers programeren en gebruiken. Input en output van informatie verwijst natuurlijk naar de oorzaak en het gevolg van ons gedrag en alleen een focus op onze taal kan ons dus bewust maken van de werkelijkheid, die wij met onze taal creëren.

 

 

Het is overduidelijk, dat we in OT nooit volledig hebben kunnen uitdrukken, waartoe we wel degelijk in staat zijn en daarom hebben wij dus allerlei bijgelovige ideen over de eigenlijke werking van onze taal. Het is, wetenschappelijk gezien, een onbetwistbaar feit, dat er nergens in ons lichaam ​​taal te vinden is. In BT, daarentegen, spreken en schrijven we naar hartenlust, want onze taal werkt vóór ons, in plaats van tegen ons. Door dit te doen, zijn we verlicht, omdat we onze taal bewust en vakkundig hebben aangepast aan wie we van nature zijn en altijd zijn geweest. Onze TV is onze unieke verbale formulering van wie we moeiteloos zijn als we voortdurende BT kunnen hebben. Dankzij onze TV spreekt en schrijft onze stilte over onze waarheid en gelukzaligheid.