Eigen,

 

De enige taal, die betekenis heeft is onze eigen taal. Niemand heeft Belichaamde Taal (BT), omdat het helemaal los staat van de Ontlichaamde Taal (OT), waar iedereen vanuit de conditionering mee bezig blijft. Ook al ervaren wij er dagelijks de negatieve gevolgen van, we zijn nog nooit tot de conclusie gekomen, dat onze eigen OT – en dus niet de OT van anderen – een enorm probleem voor ons is.

 

Wat onze eigen taal betreft, is het steken van de hand in eigen boezem, een kwestie van luisteren naar onszelf, terwijl wij hardop, alleen, met onszelf spreken, over wat er met ons aan de hand is. Dit is ons eigen proces, waarin wij oplossen, omdat er niemand anders aan het woord is, dan wijzelf en waarin er niemand anders luistert, dan wijzelf.

 

Als wij de tijd nemen en het lef hebben, om onze eigen authoriteit te zijn en om dus te beoordelen of wat wij zeggen, zin heeft of kant noch wal raakt, dan blijkt onmiddelijk, dat wij heel goed in staat zijn, om te erkennen, dat OT, niet onze eigen taal is, ook al zijn we, vanuit gewoonte gewend, om te doen alsof dit zo zou zijn. Deze realisatie heeft verstrekkende positieve gevolgen, die wij met BT gaan meemaken.

 

Nadat wij – voor onszelf – het onomstotelijke, grote, onmiddelijke verschil hebben vastgesteld, tussen onze eigen OT en onze eigen BT, dan kunnen wij niet anders dan aan onszelf toegeven, dat wij, vanwege onze gewoonte, voortdurend mechanisch en dus onbewust met onze taal zijn blijven omgaan. Eigenlijk is het zo, dat we onwetend, onachtzaam en ongevoelig zijn, vanwege onze eigen OT, die direct stopt, zodra wij dit, met onze eigen klank, aan onszelf, laten weten.

 

Eigenlijk is een bijvoegelijk naamwoord, dat ook  zowaar, daadwerkelijk, feitelijk of echt betekent. Wij hebben dus ieder – van nature – de kwaliteit om BT te hebben, maar, omdat we zo onnatuurlijk leven, gaan we daar, met onze OT, telkens weer tegenin. Ook al is dit zonder meer onze conditionering, toch zijn wij hierdoor niet fundamenteel veranderd. Het is dus eigenlijk voor iedereen precies hetzelfde en we staan allemaal voor dezelfde, leven-en-dood beslissende uitdaging, want we hebben allemaal nog steeds, die aangeboren eigenschap, waar we, vanwege onze OT, maar niet aan toe kunnen komen.

 

Alleen wanneer wij de ernst gaan beseffen, van onze deelname aan stress-volle, angstige, dissociatieve, kwaadaardige OT – en er daardoor eindelijk mee ophouden, om dan, gerustgesteld, ontspannend, verwonderd en vol met energie, te transformeren, naar onze eigen, creative, betekenisvolle, bewuste, vanzelf-sprekende, moeiteloze BT – zal ons leven de andere wending nemen, waar wij heimelijk zo naar hebben verlangd. Uiteraard doen wij dit uit eigen belang en kunnen wij dit alleen voor onszelf doen.

 

Eigenlijk betekent eveneens, dat wij met BT – onze nieuwe omgang met taal – letterlijk en figuurlijk een ander persoon zijn geworden, omdat wie wij waren of zogezegd dachten te zijn, is verdwenen. Ook al zal onze conditionering met OT aan onze oude manier van doen blijven herinneren, deze herinnering zal onze eigen ervaring met BT alleen maar versterken. Er is dus eigenlijk geen weg terug, nadat wij hebben ontdekt, wie wij werkelijk zijn en blijven met BT.

 

De wijze waarop ons eigen welzijn het wint van al onze problemen, wordt veroorzaakt door BT, die ons instrueert om ons niet meer, zoals iedereen doet, druk te maken over OT. Dit impliceert, dat wij altijd eigen energie blijven volgen – ook al zijn wij hierin helemaal alleen – aangezien wij met onszelf blijven spreken over en luisteren naar wat wij met anderen niet kunnen bespreken, maar wat met ons gebeurt.

 

Het hebben van onze eigen taal, zetelt ons in onze Taal Verlichting (TV), vanwaaruit niet alleen ons eigen uniek verbale gedrag, maar ook, gaandeweg, al onze andere gedragingen blijken voort te komen. Terwijl dit alles zich voltrekt, ontstaat er een besef, dat onze eigen verlichting iets heel anders is als wat wij hebben gehoord of gelezen. In de uit OT onstane uitleg van verlichting ging het ogenschijnlijk altijd over het voorbij gaan aan taal. Maar dit belachelijke optillen van onszelf, bij onze schoenveters, heeft ons nooit, zoals dat wordt beweerd, doen onstijgen aan de dualiteit, die werd verondersteld de oorzaak te zijn van al onze strijd en problemen. Het was echter onze OT, die eindelijk met behulp van onze eigen BT kon worden begrepen, waardoor de illusie, die we onze mind of ons denken noemen, kon oplossen.