Altijd,

 

Ik heb het eigenlijk altijd al over Belichaamde Taal (BT) willen hebben, ook toen ik me nog niet bewust was van het verschil tussen Ontlichaamde Taal (OT) en BT. Volgens mij is dit voor iedereen hetzelfde. De impuls, om BT te hebben, komt voort uit onze Taal Verlichting (TV), die – eveneens – al het geval is, ook al konden wij nog geen BT hebben. De sporadische, vluchtige, verbazingwekkende momenten, dat wij, ondanks onze conditionering met OT, toch eventjes, zonder dat we het wisten, BT konden hebben, zijn verwarrend, frustrerend en beangstigend, omdat wij er geen flauw benul van hebben, hoe wij dit in ons leven zouden kunnen passen. Anders gezegd, het gigantische belang van onze natuurlijke omgang met taal, is nog nooit volledig tot ons doorgedrongen.

 

Ook al leest niemand dit, ook al komt niemand naar mij toe, om met mij, met zijn of haar BT, over zijn of haar TV te praten, toch is dit altijd mogelijk. Als het mij is gelukt, om mijn eigen conditionering met OT te doorbreken, dan kan iedereen het. Ik ben het levende bewijs, dat iedereen BT kan hebben. Het heeft mij eigenlijk nooit iets kunnen schelen, dat iedereen altijd vast lijkt te zitten aan hun OT, want ik heb altijd geweten, dat dit helemaal niet waar is.

 

Zodra zich de juiste omstandigheden voordoen – die  evenwel door iemand zoals ik, die het grote verschil tussen OT en BT kent, worden gecreerd – dan heeft iedereen ineens moeiteloos en vanzelf-sprekend BT, ook al heeft men altijd OT. Alle conflicten, chaos en ellende, die door OT worden opgeroepen, herhaald en in stand gehouden, verdwijnen als sneeuw voor de zon, wanneer het mogelijk is om BT te hebben.

 

Het verbalizeren, het expressief maken, het zeggen, het schrijven, het toelaten en het kennen van onze ware natuur, is iets dat altijd direct gebeurd en dus nooit gaande weg. Ook al waren we lange tijd totaal  onbewust – omdat ons, letterlijk, met dwangmatige OT, was aangepraat, dat het van geen enkel belang was – de mogelijkheid, om het alsnog met BT over onze TV te hebben, is ons altijd blijven uitdagen.

 

Aangezien wij – zonder dat in de gaten te hebben en zonder dit ooit voor onszelf te onderzoeken en dus helder te krijgen – dag in dag uit, met de opgelegde wijze, waarop wij met onze taal omgaan, onze ware natuur zijn blijven onderdrukken, is het accepteren en het handelen, vanuit wat voor ons waar is, een enorm, onoverkoombaar probleem. Ook al doen wij daartoe vele verwoede pogingen, wij slagen er nooit in, om BT te hebben, zolang wij nog niet onze eigen OT hebben gestopt. Iedereen geeft dus altijd weer op, om het nog over BT te hebben, omdat we weer zijn overgenomen door onze conditionering met OT.

 

Ik ben ineens herinnerd aan een oud gezegde: Al is de leugen nog zo snel, de waarheid achterhaald haar wel. Uiteraard is de leugen altijd iets geweest, dat met een bepaald taal-gebruik te maken had. Het heeft natuurlijk helemaal niets van doen, met of de leugen nauw vrouwelijk of mannelijk zou zijn, want de leugen is – net als de twee elkaar-uitsluitende wijzes, waarop wij met taal omgaan – universeel.

 

De waarheid komt alleen met BT boven de tafel en dat zogenaamde achterhalen van de leugen, is het besef, dat OT iets heel anders is dan BT. Het is zo, dat de realizatie van dit verschil meteen de omslag kenmerkt van OT naar BT. Het is en blijft vooralsnog  een onmiskenbaar feit, dat men, overal ter wereld, onbewust met OT bezig blijft en onwetend is over het verschil tussen OT en BT. Het achterhalen van de door OT-geponeerde leugens, is het belangrijkste onderwerp van de gehele mensheid, omdat het bepaalt of wij in vrede en waarheid kunnen leven.   

 

Een ander opmerkelijk gezegde is: eerlijkheid duurt het langst. Liegen is zogezegd voor de korte termijn, om snel iets voor elkaar te krijgen, maar vertrouwen en duurzaamheid is – zo geloofd men – meer iets voor de lange termijn. Het gaat altijd om later en de waarheid, open communicatie – of BT – wordt op de lange baan geschoven, want het kost zogenaamd meer tijd, om zo’n relatie op te bouwen. Het heeft echter natuurlijk met tijd helemaal niets te maken, want men sukkeld al eeuwen door met OT. Met OT komt de waarheid dus nooit aan het licht en stellen we eindeloos de uitdaging uit, om er zelf achter te komen, hoe de dingen werkelijk in elkaar steken.