Daarom,

 

Niemand schijnt te beseffen, dat het natuurlijk de Marxisten, de Socialisten, de Communisten, de Globalisten en de Linkse rakkers zijn, die er in de regering, de media, het onderwijs, de gezondheidszorg en de wetenschap zo’n enorm zooitje van maken, want nijverige, zelfstandige, ondernemende, normale, rationele, eerzame, vaderlandslievende, nuchtere, meestal Rechts-stemmende burgers, zijn niet geinteresseerd in en hebben geen tijd voor protest-acties, die altijd worden gevoerd door hen, die anderen van alles door de strot proberen te duwen.

 

Uiteraard ligt een heel nihillistisch wereldbeeld ten grondslag aan het linkse, anarchistische, anti-kapitalistische, antie-persoonlijke-vrijheid, en altijd afstottelijke geschreew. Het streven naar een samenleving – in de nochtans vrije Westerse Democratische landen – waarin mensen zonder een hogere macht of autoriteit zouden kunnen gaan leven, lijkt alle macht en autoriteit aan het individu te hebben gegeven, maar omdat wij nog steeds niet het enorme verschil erkennen, tussen wat ik Ontlichaamde Taal (OT) en Belichaamde Taal (BT) noem, is OT, wat dus een groeps-of-kudde-gedrag is, blijven voortgaan in de naam van zogenaamde vrijheid.

 

Wanneer wij die term, anarchisme, nog eens nader beschouwen, komen wij erachter – via de Wikipedia pagina – dat het zou gaan om een verzameling van ‘denkwijzen’, die terug te brengen is tot de ‘gedachte’, dat een individu op geen enkele manier een ondergeschiktheid aan of van iets of iemand erkent. Indien wij echter het onderscheid maken tussen OT en BT, dan is het ons duidelijk, dat wij geen innerlijke taal of gedachtes hebben en dat anarchisme slechts een verwijzing is naar onze gebruikelijke wijze van spreken, waarin wij niet naar onszelf luisteren. Anarchisme is dus een van de vele gefaalde, desastreuze-gevolgen-hebbende pogingen, die mensen historisch hebben ondernomen, om uit hun erbarmelijke conditionerings-geschiedenis met OT te stappen. Daarom loopt het dus in OT volledig uit de klauwen, met onze zogenaamde ‘individuele vrijheid’, waarin alles moet kunnen, want we hebben nog steeds niet de taal, die echt past bij onze vrijheid, wat natuurlijk BT is.

 

Anarchisme is dus niet terug te brengen op een verzameling van denkwijzen – en al helemaal niet op een enkelvoudige gedachte – dat wij ons, als individu, aan helemaal niets of niemand ondergeschikt zouden maken. Anders gezegd, anarchisme is alleen terug te brengen naar de wijze waarop wij met onze taal omgaan. Het is daarom, dat Linkse mensen altijd de betekenis van van alles willen veranderen, omdat zij niet bewust zijn van het verschil tussen OT en BT.      

 

Rechtse mensen krabben zich tevergeefs aan het hoofd, hoe het – in Godsnaam – mogelijk is, dat we in zo’n wantoestand terecht zijn gekomen. Als wij het verschil tussen OT en BT zouden hanteren, dan kunnen wij niet anders, dan toegeven, dat OT, past bij de Linkse-Anarchistiche-Marxistische Ideologie, want zij zijn altijd degenen, die hun stem verheffen. Doorgaans zijn Rechtse mensen behoudender, geloviger, ouderwetser en fatsoenlijker dan Linkse mensen en zijn zich meer bewust van hun eigen keuzes, onafhankelijkheid, verantwoordelijkheid en hun vermogen om zakelijk te redeneren. Omdat Rechtse mensen redelijker zijn dan Linksen, staan zij dichter bij BT, de taal van het individu en daarom creeeren alleen zij met de welvaart.