Kort,

 

Kort gezegd, ongemerkt begeeft iedereeen zich iedere dag in Ontlichaamde Taal (OT). Ik zal kort antwoord geven waarom dat zo is: we luisteren niet naar onszelf, terwijl we praten. Ook wil ik even kort aanstippen, dat al onze problem, die wij ervaren, worden veroorzaakt en in stand gehouden door onze OT en zouden kunnen worden opgelost door Belichaamde Taal (BT).

 

Wat BT betreft, hebben wij allen slechts een kort geheugen, maar met OT blijven wij ouwe koeien uit de sloot halen. Kort voordat wij BT kunnen gaan hebben, zullen wij eerst alle tijd en aandacht moeten besteden, aan het feit dat wij zelf onze eigen OT volledig moeten stoppen.

 

Ook zullen wij meerdere malen, kort na elkaar, met elkaar in gesprek moeten zijn geweest, zodat onze BT wederzijds bekrachtigt kan worden, want zonder die bestendiging, zal onze BT slechts van korte duur zijn en vallen wij onwillekeurig weer terug in ons oude verhaal met OT. Ook al doet iedereen in OT heel naar en kort af, er lijkt nooit een einde te komen aan het gebruikelijke gezijk, gekanker, gejammer, geouwehoer and gezift.

 

Bij bejaarde stelletjes is het vaak zo, als de een de pijp uit gaat, dat kort daarna ook de ander het loodje legt. Dit is een kort voorbeeld van hoe mensen – met OT – altijd leven voor elkaar, maar nooit voor zichzelf. Met OT is men altijd kort door de bocht. Omdat wij niet in contact zijn met onszelf, zijn wij voorbarig en ontbreekt het ons aan nuancering. In OT voelen wij ons te kort gedaan, maar worden wij ons niet bewust van wat wij zijn tekort gekomen. In BT maken wij korte metten met onze tekort komingen.

 

In OT zeggen wij tegen elkaar, laten wij het kort houden, maar we blijven maar door drammen. In BT zijn wij echter kort en duidelijk, omdat wij kunnen zeggen wat wij willen zeggen. Wij zijn, of we het nou toegeven of niet, kort gehouden door onze eigen OT en niet, zoals wij beweren, door andere personen. Soms hebben wij, heel even, omdat er zich een positieve situatie voor doet, een korte adem pauze van onze OT, maar het valt ons niet echt op, hoe onze BT tot stand kwam. Daarom is het, als wij soms toevallig wat BT kunnen hebben, altijd maar van korte duur en zijn wij niet in staat, om voort te gaan met BT.

 

Zodra wij de vaardigheid ontwikkelen, om naar onszelf te luisteren, terwijl wij spreken, dan valt het ons kort daarna op, dat onze voortgaande BT onze Taal Verlichting (TV) impliceert. Vanaf dat uitzonderlijke moment, hebben wij, kort en goed, altijd gelijk, omdat wij op correcte wijze over onszelf spreken en omgaan met onze taal.

 

Dit schrijven geeft ons een kort overzicht over het verschil tussen OT en BT. Uiteraard is dit eveneens een kort fragment van mijn BT, dat het beste hardop kan worden gelezen, zodat de lezer een korte, aangename, gerichte ervaring kan hebben, van het luisteren naar zijn of haar eigen stem. Wanneer het aldus mogelijk is, om een korte, maar krachtige, episode van BT te beleven, dan zijn wij in staat, om eindelijk toe te geven en te begrijpen, dat wij, vanwege automatische OT, schromelijk te kort schieten, in het spreken over wie wij zijn.

 

Met onze voortgaande BT kunnen wij – zoals het eigenlijk ook zou moeten – eindelijk heel kort zijn over moeilijke toestanden, conflicten, complicaties, dramas en tragedies, want we hebben al zoveel van ons leven verspild. Wij zullen, nadat wij het verschil tussen OT en BT erkennen, het nog maar heel kort over OT hebben. Het groeps-gedrag, OT, waarin wij telkens – verbaal – de hele boel kort en klein zijn blijven slaan, heeft geen enkele toekomst, want BT is de taal van onze individuele vrijheid.