Schakel,

 

Belichaamde Taal (BT) is de ontbrekende schakel, die we keer op keer zijn misgelopen, waardoor we met een gewaarwoording van onvolledigheid zijn blijven zitten. We zijn incompleet, vanwege het feit dat onze gebruikelijke Ontlichaamde Taal (OT) ons niet in staat stelt, om te zijn, wie we zijn. Het klinkt misschien wat overdreven, maar de wijze waarop wij gewend zijn te spreken, bepaalt dat wij de draad met onszelf zijn kwijtgeraakt. Al hebben wij iedere dag opnieuw de kans, om hier verandering in te brengen, het gebeurt niet, want we nemen niet de tijd, om eens met onszelf te spreken en naar onszelf te luisteren.

 

Iemand die, zoals ik, het grote verschil tussen BT en OT bespreekbaar kan maken, weet dat iedereen, ongemerkt, zichzelf voortdurend uitschakelt, met OT. Wanneer jij, die dit leest, dus omschakelt, van je alledaagse OT naar BT, dan besef ook jij, dat spreken met jezelf en luisteren naar de klank van je stem, een aangename en vanzelf-sprekende verandering teweeg brengt, in je omgang met taal, die aantoont, dat je eigenlijk versuft en van de kaart was, in je OT.

 

Iedereen heeft wel eens het gezegde gehoord, dat de sterkte van een ketting wordt bepaald door de zwakste schakel. Het staat als een paal boven water, dat het lot van de gehele mensheid werd bepaald en zal gaan worden bepaald, door de wijze waarop wij met elkaar, maar ook voornamelijk met onszelf, communiceren. Indien wij echter onbewust blijven voortgaan, zoals wij helaas tot dusver altijd hebben gedaan, met OT, dan ziet onze gezamelijke toekomst er heel grimmig uit, maar indien wij erkennen, dat wij – ondanks onze geweldadige, lange, tragische conditionerings geschiedenis met OT – nog steeds BT kunnen hebben, dan zijn wij op slag verlicht.   

 

Het geheel van de menselijke relatie is maar zo sterk als het zwakste onderdeel. Nadat ik vele jaren lang, met veel enthusiasme, psychologie had gestudeerd, therapy had gegeven en werkzaam ben geweest als psychologie leraar, kon ik niet anders, dan tot mijn  teleurstelling erkennen, dat zelfs in de psychiatrie of in het onderwijs niemand is geinteresseerd, in hoe wij nou eigenlijk echt met elkaar en dus met onszelf praten. Nu het alweer een aantal gelukkige jaren geleden is, dat ik mij heb teruggetrokken en ik, met genoegen, dagelijks de voortgang ervaar van mijn eigen BT, is het mij duidelijker dan ooit, dat iedere schakel van die zogenaamde ketting sterk moet zijn.

 

Zodra je je eigen stem hoort, terwijl je spreekt, dan schakel je, geheel vanzelf, een nieuw krachtveld in. Ineens stroom je vol met energie, omdat je, met BT, je Taal Verlichting (TV) laat horen. Anders gezegd, met je BT, kun je dus eindelijk eens heel rustig gaan beluisteren, hoe het voor jou klinkt, om verlicht te zijn. Ook al is er natuurlijk nog niet een permanent einde gekomen aan je conditionerings geschiedenis met OT, toch kun je tijdelijk uit je zelf-gecreerde hel stappen, om je zelf-gecreerde hemel te ervaren. Als je deze omschakeling wat vaker gaat maken, wordt het steeds gemakkelijker, boeiender en helderder.  

 

Als je luisterend spreekt, dan schakel je je OT uit, zodat je BT kunt hebben. Het is hetzelfde wanneer je op je radio een ander kanaal wil beluisteren, dan schakel je over op een andere zender. Dit schakelen gebeurd door het bedienen van een of andere knop, maar ook door het luisteren. Je hoort dus letterlijk zogezegd wat je wilt horen. Dit is ook het geval met je BT, waardoor je je ineens bewust bent geworden, dat je onbewust aan het luisteren was, naar iets wat je niet eens wilde horen. De verandering in de klank van je stem gebeurt, omdat jij liever anders klinkt.

 

Als je BT hebt, dan schakel je je intelligentie in, maar als je OT hebt, zet je zogezegd je verstand op nul en je blik op oneindig. Met andere woorden, in BT kom je helemaal tot leven, maar in OT schakel je je eigen gevoel uit en doe je alsof wat jij ervaart van geen enkel belang meer is. Uiteraard is dat niet zo en krijg je altijd te maken met de negatieve resultaten, die onvermijdelijk met je ongevoeligheid zijn verbonden.

 

Een belangrijk aspect van je BT, is dat je afgestemd blijft op de frequentie van je welbevinden. Omdat jij  het geluid van je ontspanning, vrijheid, speelsheid,  openheid, vredigheid, gelukzaligheid, creativiteit en  je liefde – tijdens het spreken – niet of nauwelijks produceert, ben je psychisch doof of uitgeschakeld voor je eigen geluk. Het gaat dus echt, in je BT, om het eerherstel van jou klank-beleving. Die missende frequentie wordt geherintegreerd in je gehoor, want je hoort het gigantische verschil tussen je OT en BT.

 

De tijd nemen, om te luisteren naar onszelf – terwijl  we hardop praten met onszelf, over verbale zaken, die voor ons van belang zijn – is de eerste schakel in een lange keten van gedragingen, die bepalen hoe wij ons leven kunnen leven. Onwillekeurig, beleeft iedereen de resultaten van zijn of haar eigen OT of BT. Onze taal zet de toon voor al ons andere gedrag.  

 

Er is veel tijd heengegaan en verloren, waarin wij onszelf en elkaar hebben doen geloven, dat kultuur – en dus groeps-gedrag – de meest bescheiden en efficiente schakel zou zijn tussen volkeren, die in vrede en in onderlinge samenwerking willen leven, maar de escalatie van OT – van verbaal, naar fysiek geweld – geeft aan, dat dit oer-oude groeps-gedrag echt heeft afgedaan. Het individu is dus de schakel, die zijn eigen vorm van communicatie nodig heeft. 

P.S. Luister ook eens naar mijn ukulele liedjes op You Tube. Type mijn naam Maximus Peperkamp, dan hoor je mij zingen (en binnenkort ook spreken) over Ontlichaamde Taal (OT), Belichaamde Taal (BT) en Taal Verlichting (TV).  Ik wens je een fijne Vrijdag.