Hilarisch,

 

Het is hilarisch, we blijven onbewust bezig met Ontlichaamde Taal (OT) en lopen de voordelen van Belichaamde Taal (BT) mis. Grappig hoe, we niet eens het grote verschil tussen OT en BT herkennen en toch maar blijven beweren dat we BT te hebben, terwijl we in feite altijd weer hetzelfde OT hebben. Alle vredesbesprekingen zijn schijnvertoningen.

 

Je kunt niet lachen om je OT, omdat je het nog steeds doet voorkomen alsof je BT hebt. Als je eindelijk toegeeft, dat je keer op keer met OT bezig bent, zou je om jezelf moeten lachen. Het is echt heel hard nodig, veel meer nog dan iets begrijpen. Als je echt lacht, dan probeer je niets meer te begrijpen, omdat je eindelijk om je eigen domheid lacht.

 

Als je werkelijk lacht, heb je geen remmingen meer over alle idiote pretenties, die je met je OT in stand hebt gehouden. Ja, je bent een totale dwaas geweest, telkens als je weer geloofde, dat je een belangrijke beslissing had genomen. Je enige prestatie is: je bent volledig vastgelopen in wat je zogenaamd hebt besloten. Iedereen met BT lacht om iedereen met OT en zal ze nooit gaan proberen te helpen.

 

Hoewel het aanvankelijk best wel moeilijk is om volledig te accepteren, dat er geen verband tussen OT en BT is, uiteindelijk kom je tot het besef, het is hilarisch, dat je gelijk hebt, als je gelukkig bent en door kunt gaan met BT, terwijl iedereen overal ongelijk heeft en ontevreden en ongelukkig is met hun OT. Mijn succes met BT, is mijn grote vreugde.

 

Zeker, ik heb mijn Taal Verlichting (TV) bereikt met mijn BT. Het is hilarisch om te weten, dat ik buiten bereik blijf van iedereen die zich blijft bezighouden met OT. Jarenlang heb ik geprobeerd mensen te bereiken en te interesseren, maar ik heb begrepen dat OT mij helemaal niets te bieden heeft en het doet me dus een groot genoegen om jou OT te kunnen afwijzen.

 

Mijn veroordeeling van jou OT is niet een besluit van mijn kant, maar een moeiteloze, natuurlijke, hilarische uitkomst van mijn toegenomen vermogen om door te kunnen gaan met mijn BT. Helaas is het onmogelijk voor jou om met mij mee te lachen, omdat jou OT je kwaad op mij maakt, omdat ik niets om je geef. Het is zo hilarisch, je wilt dat anderen jou onintelligente OT steunen.

 

Ik accepteer dat iedereen, met hilarische OT, ervan is overtuigd, dat iemand hen iets verschuldigd is, maar alleen iemand zoals ik, die het zich kan veroorloven om BT te hebben, weet dat hij of zij aan niemand iets verschuldigd is. Ik geef je dus niet de schuld van je OT, maar wil er niets mee te maken hebben, omdat ik er niet verantwoordelijk voor ben.

 

In tegenstelling tot iedereen die, onbewust, mechanisch, elke dag met OT bezig is, ben ik elke dag met BT bezig, daarom schrijf ik op deze manier. Als je de weg naar mijn blog hebt gevonden, snap je het hopelijk, het is inderdaad hilarisch of je weet gewoon niet waar je het over hebt en je moet deze blog nu meteen gaan verlaten. Tot ziens.

 

Voordat je gaat, wil ik dat je weet dat jij degene bent die iets mist. Dit moet niet lichtvaardig worden opgevat, aangezien jij in de problemen zit, niet ik. Voor mij ben je hilarisch, maar ook achterlijk, omdat je nog steeds gelooft, dat je weg kunt lopen van je eigen taal, maar dat is niet mogelijk. Ga maar en verlaat mijn woorden dan maar en ontken maar, dat jou OT je eigenlijk dwars zit, pijn doet en altijd afleidt.