Intelligentie,

 

Ik hoorde op TV iemand, die het op irritante wijze, herhaaldelijk had over het zogenaamd belangrijke boek wat hij had geschreven, over intelligentie. Hij zei op gewichtige toon: “waar ik over praat in mijn boek, is dat intelligentie begint bij het erkennen van de werkelijkheid.” Hij had het natuurlijk niet over intelligentie, maar over dat wat wij zijn blijven doen alsof het intelligentie is, vanwege onze alledaagse, ontlichaamde wijze van praten. Ontlichaamde Taal (OT) maakt niet alleen, dat wij op een onintelligente manier met elkaar en eveneens onzelf converseren,  maar heeft ook tot gevolg, dat wij allerlei andere  belachelijke handelingen verrichten, waarmee we direct zouden ophouden, indien wij vanuit onze intelligentie zouden spreken en Belichaamde Taal (BT) zouden hebben. Iedereen blijkt intelligentie te hebben, wanneer wij met BT i.p.v. met OT spreken. 

 

Met BT geven wij onmiddelijk toe, dat er in een boek nooit echt iets daadwerkelijk wordt gezegd. Niemand praat ergens over in wat hij of zij heeft geschreven, ook ik niet, in deze tekst, die hoogst waarschijnlijk door jou stil wordt gelezen. Wanneer jij echter deze tekst hardop zou gaan lezen, dan zou jij beginnen te praten met jezelf, over wat ik heb geschreven en je zou dan kunnen horen, wat ik heb geschreven, maar je zou niet mij horen, maar jezelf. Alleen als je met mij praat, dan kun je mij horen. Ik hoop dat dit schrijven je daartoe aanzet. Je kunt me een email sturen en een afspraak maken. Hier is mijn email adres: mpeperkamp@sbcglobal.net

 

Zelfs al zou je naar mij luisteren, zoals ik luisterde naar die aandacht-vragende, pedante man, die zijn boek over intelligentie probeerde te promoten, ook dan, hoor je mij niet echt, want deze man, die praat niet echt, omdat hij alleen maar zijn zogenaamde boodschap over intelligentie aan het verkopen is. Hij heeft zogezegd OT en doet dus alsof hij praat, omdat hij hoopt, dat wij zijn boek gaan kopen. In de Engelse taal, is “to-buy-into” precies hetzelfde als geloven wat iemand zegt. Als iemand zegt, dat hij of zij niet geinteresseert is in het lezen van New-Age boeken, dan zegt hij of zij “I-don’t-buy-into-it”, wat betekend, dat hij of zij niet gelooft in die literatuur. Wanneer iemand zegt: “I don’t buy into all that New Age stuff”, dan verwerpt die persoon niet slechts een enkel idee, maar “a whole set of ideas” en dat is precies wat wij doen, als wij ophouden met OT.

 

Jij en ik kunnen natuurlijk met elkaar praten over wat er in een of ander boek stond geschreven, maar ook indien wij, zoals miljoenen mensen doen, met elkaar over de Bijbel, de Upanishads of de Torah spreken, dan hebben wij nooit een echt gesprek, want onze conversatie wordt beperkt door wat er staat geschreven. Dit is, in het kort, de geschiedenis van het geschreven of gedrukte woord. Nadat de druk pers was uitgevonden, zijn wij gaan praten aan de hand van wat er door anderen was geschreven. Het is heel belangrijk, om deze verandering nader te beschouwen, omdat wij hierdoor de klank van de onze eigen taal zijn gaan verwaarlozen en vergeten.

 

Toen ik in eerste instantie BT ontdektte, noemde ik het, het eerherstel van onze klank-beleving van taal. Op een intelligente manier praten, is alleen mogelijk als wij onze taal belichamen en met elkaar spreken vanuit onze directe ervaring van het praten. Ik vind het nog steeds onvoorstelbaar, dat niemand hier eigenlijk werkelijk aandacht voor heeft, omdat die aandacht altijd maar blijft gaan, naar alllerlei andere zaken, die zogenaamd belangrijker schijnen te zijn. Iedereen blijft dus maar doen alsof wat er in boeken geschreven staat onze intelligentie zou bepalen en we spannen allemaal, op die onintelligente manier, het paard (de klank) achter de wagen (onze taal).

 

Wanneer wij het verschil tussen OT en BT zijn gaan ervaren, dan weten we, dat onze intelligentie alleen kan ontstaan of kan worden opgewekt, door hoe wij met elkaar praten. Het herkennen en erkennen van de werkelijkheid, die wij, ieder individueel, voor ons zelf, creeren, met de door ons gesproken-gehoorde taal, noem ik Taal Verlichting (TV). Geschreven taal, zoals deze tekst, kan niet anders dan vooraf worden gegaan door gesproken taal. Er ging veel BT vooraf aan deze woorden. Anders gezegd, wij kunnen niet schrijven over wat wij nog niet hebben kunnen zeggen. Daardoor leven we allemaal ongemerkt  – de schrijver en de lezer – vanuit de illusie, dat wij, door te lezen, deel nemen aan een gesprek, dat in werkelijkheid niets anders is dan de onvermijdelijke fantasie, die is ontstaan vanuit ons onvervulde en onbewuste verlangen naar oprechte communicatie.

 

Al die opgehemelde sprekers, die, omdat ze boeken hebben geschreven, lezingen geven, podcasts en of  videos maken of een eigen radio of TV programma hebben, waarin ze ogenschijnlijk zeggen waar het op staat, doen slechts alleen maar alsof ze een gesprek hebben met anderen of met zichzelf, terwijl geen van hen – wiens zogenaamde leiderschap of authoriteit door velen zo hoog wordt aangeslagen, omdat ze zogenaamd zo intelligent zijn – naar zichzelf luistert. Om te kunnen praten over wat wij werkelijk ervaren, dienen wij allereerst naar onszelf te luisteren, maar dit gebeurt niet, omdat luisteren naar anderen en het gehoord en erkend worden, door anderen, altijd weer zogenaamd belangrijker blijkt te zijn, dan onszelf horen, bewust worden en dus onszelf erkennen. Wij zijn en blijven onbewust van onszelf, zolang als wij ons met OT bezighouden.

 

Ook al is het zonder meer diep treurig, dat niemand in staat is om BT te hebben, het volstaat gelukkig al om het met een of twee personen te kunnen delen. Voor hen die BT hebben leren kennen, is het een kwestie van genoegen nemen met het feit, dat dit de realiteit is. De grote schok die dat teweeg brengt wordt echter verzacht, omdat we erkennen hoe het  zit met het verschil tussen OT en BT. Hierdoor zijn de enkelingen, die BT zijn gaan beleven, niet langer afgeleid door OT en vindt er een bekrachtiging van BT plaats, die zonder dit inzicht nooit kon gebeuren.

 

Vanwege BT is alle strijd en onvrede over OT ineens toegestaan, omdat het is begrepen, dat die strijd en onvrede de essentie van OT is. We vergeven zowel onszelf als elkaar, omdat we eenvoudigweg met OT niet beter wisten, dan te handelen vanuit de oude conditionering, die ontegenzeggenlijk samenhing met primitieve, op overleving-gerichtte impulsen. Er is geen tijd te verliezen met spijt te hebben over alle stommiteiten, die we hebben begaan met onze OT, integendeel, als wij BT hebben, dan zijn wij eindelijk vrij en hebben wij vaste grond onder onze voeten.

 

Het is zeer aangrijpend, dat wij jarenlang, onbewust bezig zijn bleven met OT, maar BT neemt ons mee naar een realiteit, die we nooit meer vergeten, ook al zijn wij nog af en toe slachtoffer van onze oude conditionering met OT. Wanneer wij het verschil beseffen tussen deze tegenovergestelde wijzes van communiceren, voelen wij ons gezegend en gered van een enorme rampspoed, omdat wij weten dat iedereen ongemerkt gevangen zit in OT, terwijl wij zelf, op een of andere wonderlijke manier, aan deze doden-dans zijn ontsprongen. Onze zekerheid over onze toekomst staat lijnrecht tegenover de onzekerheid, die we bleven houden met OT. Het is ongelovelijk, maar tegelijkertijd is het, juist omdat verder schijnbaar niemand anders het echt geloofd, zo’n geruststelling, dat wat wij geloven echt waar is. Die paar mensen, die BT ontdekken en er dus mee doorgaan, voelen zich uitverkoren, maar niet op de domme manier, zoals men zich ook wel speciaal voelt, vanwege het geloof in een niet-bestaande hogere macht of een grandioos zelf-beeld. BT doet ons echt geloven in onszelf en daardoor beginnen wij te leven vanuit onze eigen intelligentie.