Weten,

 

Als we weten, wat we kunnen weten, omdat we zeggen, wat we kunnen zeggen, dan maken wij niet ons denken kenbaar, maar onze Belichaamde Taal (BT), die natuurlijk ook geschreven en gelezen kan worden. Ons zogenaamde denken, dat vermaarde innerlijke proces – waarin wij altijd opnieuw zeggen te geloven, dat wij een onhoorbaar gesprek met onszelf zouden kunnen hebben, zonder ook maar een woord te zeggen – weerhoudt ons ervan, om te zeggen, wat we kunnen zeggen en te weten, wat we kunnen weten. Ontlichaamde Taal (OT) is dus de taal, waarin we in ons zogenaamde denken, dat ook wel onze mind wordt genoemd, blijven hangen.

 

Ook al spreek ik dagelijks in het Engels, omdat ik, sinds 1999, in Amerika woon, toch ik vind het nog steeds heel waardevol, om in het Nederlands te zeggen en te schrijven wat ik weet. Het gaat mij hier om mijn eigen redenatie en interpretatie van de taal, die de toon heeft gezet voor wie ik nu ben. Ik geloof al jarenlang niet meer in dat zogenaamde denken, maar ik ben er evenwel van overtuigd, dat taal de reden is, dat wij bewust zijn van wie we zijn of niet. In BT zijn we ons bewust van onszelf, maar in OT blijven we onbewust en praten we dus als een kip zonder kop en geloven wij de klink-klare onzin, die was geschreven over taal, omdat wij niet vrijuit konden spreken en naar onszelf konden luisteren.    

 

Ik schrijf en spreek jubelend over mijn BT, omdat ik mijn OT heb overwonnen en heb gestopt. Iedereen die kan spreken, luisteren, schrijven en lezen, kan wat ik heb klaar-gespeeld, maar om dat te kunnen, moet eerst een interesse in taal worden opgewekt. Wij zijn nog nooit werkelijk geinteresseerd geweest in hoe wij nou eigenlijk onze taal gebruiken, omdat wij nog nooit de tijd hebben genomen, om alleen met onszelf te spreken en naar onszelf te luisteren.

 

Dit schrijven is de verheldering, over waarom ik, met BT, vanuit Taal Verlichting (TV) leef en waarom anderen dit niet doen of schijnbaar niet kunnen. Als je dit leest, omdat je, net als ik, de Nederlands taal beheerst, dan weet je meteen, dat ik me niet met jou bezig hou, maar met mezelf en dat ik daarom aan jou duidelijk kan maken, waarom jij je nog niet echt met jezelf hebt bezig gehouden. Jij bent je nog onbewust van je eigen TV, omdat je nog nooit hebt onderzocht en ervaren, wat er met je kan gebeuren, als je alleen blijft spreken met jezelf, op precies die manier, die jij prefereert en mooi vind klinken.

 

De verandering van je OT naar BT, brengt met zich mee, dat je houding naar taal – en dus naar wat je hier leest, over wat ik hier heb geschreven – je laat weten dat een andere werkelijkheid mogelijk is, namelijk, degene die jij bewust kunt creeren. In OT kun je nooit in je eigen realiteit leven, omdat je die nog niet met je eigen taal hebt gecreerd. Zolang je nog OT hebt, blijf je gevangen zitten in de realiteit, die werd gedikteerd door anderen, die net als jij, door met anderen te praten en bezig te blijven, zich er van weerhouden, om echt met zichzelf te praten.

 

Ik schrijf nog steeds graag in het Nederlands, omdat ik, toen ik daar woonde, zo’n veertig jaar geleden, mijn BT en TV had ontdekt. Ik heb mijn BT en TV ook  heel vaak weer verloren en teruggevonden. Ook al kan ik deze woorden in het Engels vertalen, het zou geen zin voor mij hebben, om ze in het Grieks om te zetten, omdat ik die taal niet beheers. Met andere woorden, het bewust worden van onze taal, is een kwestie van terug gaan naar onze stem, onze klank, die de oorsprong is van onze taal, onze intelligentie.

 

TV is een weten dat nooit kan worden vergeten. Het heeft niets met anderen te maken en is alleen maar te delen met hen, die hun eigen OT hebben gestopt, zodat ze hun BT konden voortzetten. Het heeft geen zin meer voor mij, om te praten met hen die nog OT hebben. Ik ga desnoods alleen met mijn BT verder. Met dit schrijven laat ik mezelf nogmaals weten, dat dit de enige manier is om anderen misschien eens te stimuleren, om eindelijk met zichzelf in gesprek te gaan en om eens te kunnen gaan luisteren naar hun eigen gelukzalige vibratie en overgave, die de enige werkelijke basis is van onze communicatie.