Bewapening,

 

Vandaag hoorde ik iets in het nieuws over de bewapening van taal. Het is verbazingwekkend hoe zowel links als rechts elkaar blijven beschuldigen van taalgebruik om de publieke opinie te beïnvloeden, in een poging de macht te behouden of te verwerven. Niemand lijkt te beseffen dat we elkaar constant aanvallen en proberen de mond te snoeren. Er is geen echt gesprek gaande op politiek gebied, aangezien iedereen zich slechts bezighoudt met Ontlichaamde Taal (OT). Als we echte dialoog zouden hebben, zou OT stoppen en dan zouden we Belichaamde Taal (BT) hebben. Naar mijn mening wordt deze belangrijke kwestie door niemand goed aangepakt. Ogenschijnlijk is het niet mogelijk, maar het is wel degelijk mogelijk en het is noodzakelijk.

 

Bewapening kenmerkt OT, onze gebruikelijke, dissociatieve manier van praten, en komt veel vaker voor dan we willen toegeven. Menselijke relaties zijn zo erbarmelijk slecht, omdat we over het algemeen niet echt praten, maar doen alsof, verdedigen, aanvallen, afleiden, domineren en intimideren. Al onze problemen komen voort uit hoe we praten en tenzij onze OT wordt gestopt, zullen ze alleen maar toenemen. Om problemen aan te pakken en op te lossen is BT nodig, maar daar heeft niemand het over, behalve ik. Ieder mens moet echter zijn of haar eigen problemen oplossen. Niemand kan het probleem van OT voor iemand anders oplossen. Dit schrijven is geen kritiek op onze samenleving, maar mijn ervaring van mijn  manier van leven, die bijna geheel zonder problemen is, omdat ik er voor zorg dat mijn BT kan blijven doorgaan.

 

Ik ken het grote verschil tussen OT en BT en heb erkend dat ik met OT nooit mezelf kan zijn. Dit is waarom ik liever met mezelf praat, zodat ik BT kan hebben, dan met jou te praten en weer in OT te worden meegesleurd. Ik beweer niet dat ik nooit beïnvloed zal worden door jouw OT of door mijn eigen lange, vreselijke, problematische geschiedenis ermee. Wegblijven van jou of van iemand met OT, is het enige wat ik kan doen, om het onvermijdelijke te voorkomen: weer besmet te raken met saaie, domme, walgelijke OT.

 

Ik verafschuw en weiger je zinloze manier van praten, maar let goed op hoe ik mijn eigen taal behandel. Voor zover ik weet - en mijn weten komt dus voort uit mijn voortdurende BT - is de ziekmakende sociale besmetting van OT eigenlijk nog nooit duidelijk verwoord. Daarom woekert het overal. Er zijn dingen, die we alleen te weten kunnen komen als we eerst onze OT stoppen en daarna doorgaan met BT. Dit is evenwel een wetenschappelijke onderneming.

 

Wetenschappers die betrokken zijn bij onderzoek, proberen hun eigen vooroordelen onder controle te houden en zijn altijd alert op verstorende variabelen. Deze grondige aanpak moet worden toegepast op hoe we met onszelf en met elkaar praten. Neem eens de tijd, om stil te staan bij de immense implicaties van wat ik hier zeg. Ja, je mag lachen, want het is allemaal al triest genoeg, dat de dingen zo tot op het bot verrot zijn als ze zijn. Wat ik hier schrijf komt voort uit wat ik tegen mezelf zeg. Dus, eenvoudig gezegd, beschouw ik eigenlijk al het praten met anderen als onwetenschappelijk, aangezien alleen het praten met onszelf wetenschappelijk kan zijn. Luister alsjeblieft naar me, want mijn observatie heeft te maken met het luisteren naar mezelf, naar het geluid van mijn eigen stem, zodat ik kan horen of het geluid, dat ik produceer, terwijl ik spreek, wel of niet mijn welzijn vertegenwoordigd. Mijn observatie heeft niets te maken met jou gebruikelijke obsessie met visuele prikkels, dat wil zeggen met woorden, zoals deze, maar met de auditieve prikkels, van de klank van je eigen stem.

 

Ik kan alleen deelnemen aan BL, in de mate dat mijn stem mijn ​​gevoel van veiligheid en geborgenheid kan blijven  uitdrukken. OT neemt het onmiddellijk weer over, op het moment dat ik me bedreigd, angstig, gekwetst, gestrest of anderszins ongemakkelijk voel. Het is echter natuurlijk mijn conditioneringsgeschiedenis die mijn perceptie van afkeer of aantrekkelijkheid  bepaalt. Wij accepteren OT als normaal omdat we zo zijn geconditioneerd, maar praten met OT kan niet wetenschappelijk zijn, want in OT eist de spreker de aandacht van de luisteraar met het energie-verslindende geluid van hun stem. In OT dwingen sprekers altijd op de een of andere manier de luisteraars in een vorm van gehoorzaamheid. Iedereen met enige kennis over wetenschappelijk gedrag, zou het ermee eens moeten zijn en erkennen dat OT, onze dagelijkse, bijgelovige, oppervlakkige wijze van spreken, onwetenschappelijk is.

 

Gezien het onmiskenbare feit dat OT overal aan de gang is, 24/7, is het nu hopelijk duidelijk, dat we dus de hele tijd onwetenschappelijke, angstige, stressvolle, chaotische, afleidende, verontrustende en dwaze gesprekken voeren, zonder het zelf te beseffen Het. De kwestie van wetenschappelijke spraak heeft nooit de juiste aandacht gekregen, aangezien alleen geschreven verhandelingen een academische goedkeuring krijgen. Deze gang van zaken, waardoor zelfs de slimsten van de slimsten de gesproken communicatie verwaarlozen, wordt steeds onhoudbaarder. Wetenschappers zouden de eersten moeten zijn, die zich bezighouden met BT en die BT zouden moeten waarderen, aangezien hun houding ten opzichte van de werkelijkheid er een is van onderzoek en nieuwsgierigheid. Stel jezelf eens deze vraag: hoe vaak komt het voor, dat je precies kunt zeggen wat je wilde zeggen en dat wat je zei werd begrepen en daardoor resulteerde in positieve resultaten, die zowel je eigen leven als het leven van anderen verbeterde? We weten allemaal dat zulke gelukkige omstandigheden maar zeer zelden of nooit voorkomen. 

 

Met OT zijn we allemaal tevergeefs blijven geloven, dat  met elkaar te communiceren het probleem is, maar het echte probleem is en is altijd geweest dat we problemen hebben om met onszelf te praten.  We hebben geen voeling met onszelf vanwege onze OT en tenzij onze OT wordt gestopt, kunnen we niet deelnemen aan BT. Het lijkt alsof we onze OT niet kunnen stoppen, maar als we eenmaal naar onszelf luisteren - in plaats van naar elkaar - terwijl we praten, dan stappen we moeiteloos en gracieus uit onze conditioneringsgeschiedenis en kunnen we - zonder enige oefening - ons bezig gaan houden met onze BT. Zeker, we kunnen en zullen onze OT gaan stoppen en ons bezig gaan houden met BT, aangezien dit de enige werkelijke optie voor de mensheid is voor een betere toekomst. Vergis je niet, onze OT drijft ons ertoe om onszelf te vernietigen.

 

BT is wetenschappelijke spraak. Als we het eenmaal hebben, dan zijn we het erover eens, dat we het hebben, aangezien onze OT, onze bevooroordeelde spraak, dan is geëindigd. Zoals gezegd, hadden wetenschappers altijd al BT moeten hebben, maar dat was niet zo, omdat het hun prioriteit was om hun bevindingen op schrift te stellen. Als ze een lezing gaven over hun onderzoek, was hun manier van spreken gescript, dat wil zeggen, ze herhaalden wat ze hadden geschreven. Ze acteren hun manier van praten en maakten indruk op anderen met hun geweldige kennis. Hoewel ze zelf misschien nooit van plan waren dit te doen, is dit wat ze altijd hebben gedaan, aangezien ze nooit met BT over hun wetenschap hebben gesproken, omdat daar  nooit de gelegenheid voor was. Bovendien konden ze dat niet, omdat ze niet wisten hoe ze dat konden doen. Zelfs de beste leraren, de wijste professoren, de meest briljante filosofen, hielden zich nooit bezig met BT met hun toehoorders. Ik weet dat je dit moeilijk te geloven vindt, maar als je eenmaal het verschil tussen OT en BT hebt geïdentificeerd, kun je dit historische feit niet langer ontkennen.

 

BT is totaal nieuw en het blijft altijd enerverend, omdat het wetenschappelijk is. Bovendien verwerven we met BT een betrouwbare zelfkennis, die ons leven op alle mogelijke manieren zal verbeteren. Er komt nooit een einde aan de wetenschappelijke ontdekkingen en, ja, onze manier van praten vormt de basis voor verkenning, observatie, beschrijving, verklaring en verificatie of niet. OT doet niet en kan niet doen wat BT doet. Zo simpel is het. Het kan me niet schelen of niemand naar me luistert, want ik luister naar mezelf en ik weet, dat wat ik zeg waar is. Ik spreek op mijn eigen gezag en dat is mijn Taal Verlichting (TV). Ik heb het verschil tussen OT en BT exact beschreven zoals niemand anders dat heeft gedaan. Natuurlijk hebben mensen ook geprobeerd om te verwoorden waar ik het over heb, maar ze faalden altijd, omdat ze hun OT nog nooit hebben gestopt.

 

Ik beschouw mezelf als een wetenschapper en naar mijn mening is BT van onschatbare waarde voor de vooruitgang van de wetenschap, maar ook voor het onderwijs in de wetenschap. Zolang onze OT niet is gestopt en vervangen door duurzame BT, zal ons onderwijs er niet in slagen de wetenschappelijke houding te cultiveren, die nodig is om vandaag de dag een gelukkig en gezond te leven, in een wereld, die is gecreëerd en ondersteund door wetenschap.

 

Wat er is gebeurd in naam van de zogenaamde dialoog, was nooit BT, het was slechts de veronderstelling van BT. Ondanks alle prachtige wetenschappelijke vorderingen is onze OT onverminderd doorgegaan. Dit schrijven is een van de allereerste en waarschijnlijk enige geschriften, dat is gebaseerd op doorgaande BT.  Het maakt mij geen moer uit of er een boek hierover is gepubliceerd of een wetenschappelijk artikel, want het is waar, ongeacht iemand’s mening. Ik heb ooit geprobeerd een Ph.D. in Psychologie te behalen, maar ik trok mij teleurgesteld terug uit mijn studie, omdat geen van die zogenaamde objectieve, wetenschappelijke, academische mensen dapper genoeg was om met mij te praten en om mijn proefschrift in een gesprek samen met mij te onderzoeken. Ook heb ik jarenlang les gegeven in psychologie, maar ze ondersteunen tegenwoordig liever belachelijke, politieke,  onwetenschappelijke diversiteit, rechtvaardigheid en inclusiviteit in plaats van BT. Ik heb de hele academische wereld achter me gelaten en iedereen die blijkbaar nog steeds door wil gaan met OT, omdat het voor mij belangrijker is om te kunnen praten met degenen, die BT met mij willen hebben.