Kort,

 

Dit schrijven creëert een kort moment, om een ​​pauze te nemen van je vreselijke Ontlichaamde Taal (OT). Ik heb dit al eerder gezegd, maar wil het nog een keer zeggen, omdat het zo'n belangrijke kwestie is: je zult praten over je Taal Verlichting (TV), zodra je Belichaamde Taal (BT) doorgaat en wij zullen samen praten over onze TV, als onze BT verder kan gaan.

 

Ik heb geen fantasieën over BT, maar ik weet, het is mogelijk, dat op een dag een intelligent iemand, met veel geld, mijn werk zal lezen en contact met mij zal opnemen, omdat hij of zij eindelijk zijn of haar geld, ten goede wil doen komen, aan wat ik niet wil doen, wat ik niet kan doen en dus ook niet meer probeer te doen, namelijk: mijn werk promoten. Waar het hart vol van is stroomt de mond van over, wat in het Engels vertaald “put your money where your mouth is” betekend. Er is echt geen beter doel dan dit.    

Ik schrijf niet om reclame te maken voor BT, maar om mezelf een plezier te doen, door je op de hoogte te stellen van mijn TV. Je informeren over mijn BT is iets heel anders dan je informeren over mijn TV. Ik heb veel over mijn BT geschreven en gesproken, maar heb nog bijna geen woord over mijn TV gezegd. Onlangs veranderde dit plotseling. Bij deze korte gelegenheid, waarin je deze woorden leest, wil ik duidelijk maken, dat TV, BT verklaart en niet andersom. TV gaat dus niet over wat er eerst was, de kip of het ei.

Ik hoop, tegen beter weten in, dat iemand met grondige kennis van zaken, eerlijk, ontevreden, maar toch gemotiveerd, de gigantische taak op zich zou willen nemen, om iedereen op de hoogte te brengen van mijn TV, want ik ben tot niks anders in staat, dan om alleen maar deze eenvoudige blog te schrijven en om te praten met hen, die staat zijn om BT met mij te ervaren. Ik heb geen enkele zin om een ​​podcast te maken, een boek te schrijven of een video te maken. Als anderen dat willen doen, prima, ik heb die ambitie niet. Ik ben er niet op tegen, maar iemand met de juiste vaardigheden en middelen om dat te doen, zal ik van harte welkom heten.  

 

Ik ben er vrij zeker van, dat mensen 

die mij al heel lang kennen, zo af 

en toe, toch mijn blog lezen, want 

ze kunnen het niet laten om toe te 

geven, dat ik niet alleen ben doorgegaan

 met waar ik het met hen in het verleden

 over had, maar ik heb helemaal echt

 mijn draai gevonden met mijn TV. 

Er is geen manier voor hen om te 

ontkennen, ik heb het over iets van 

immense waarde, waar iedereen 

voor terugdeinst.

 

Tijdens het lezen van deze woorden voel je je misschien van streek, maar ook geïntrigeerd, omdat jij het hebt laten afweten om samen met mij je BT en je TV te verkennen. Hoewel je een korte BT ervaring hebt gehad, heb je het opgegeven en in feite heb je jezelf opgegeven. Dit schrijven biedt echter een kans voor een nieuwe start, vanaf het begin. Wat ik bedoel is dat we nooit echt uit elkaar zijn gegaan, aangezien deze woorden altijd van jou zijn geweest.

 

Het begin, is waar we onze BT verlieten, nadat we er een kort moment van hadden. Op de een of andere manier zijn we erg gierig en staan ​​we onszelf niet toe om er meer van te hebben. We zijn het eigenlijk vergeten en gingen ongemerkt door met onze OT en keerden nooit meer terug naar onze BT. Op dit moment wordt deze terugkeer mogelijk gemaakt door deze woorden hardop te lezen en door je eigen stem te horen. Door naar onszelf te luisteren, terwijl we spreken, creëren we onmiddellijk een verschuiving in ons bewustzijn of perceptie. We voelen de grote opluchting dat we met succes onze OT hebben gestopt.

 

Onze BT wordt mogelijk gemaakt door deze woorden uit te spreken, die zijn geschreven om gehoord te worden, zodat we aandacht kunnen besteden aan het geluid van onze stem. In dit ene, korte, atomaire moment van luisteren naar onszelf terwijl we praten, gebeurt er van alles wat niet in OT kon gebeuren. Onze BT is eenvoudig en behoeft geen uitleg, omdat we kunnen horen en voelen, dat we onze taal belichamen. Als we BT gaan uitleggen, kunnen we de indruk niet missen, dat we hebben BT altijd gekend, maar de rug hebben toegekeerd. We zijn direct blij met onze nieuwe betrokkenheid bij onze taal, omdat het ons dingen laat zeggen, die wijs zijn, omdat ze echt waar zijn voor ons.

 

Alleen als we onze eigen waarheid verbaal, openlijk, hoorbaar, herhaaldelijk voor onszelf uitdrukken, zal het ons bevrijden. We zijn geobsedeerd door de zogenaamde waarheid, die ons was verteld door iemand anders, maar deze woorden herinneren ons eraan, dat ze niet gaan over waar we ons gewoonlijk mee bezig houden. Ze beschrijven  OT – onze gebruikelijke, verontrustende, onbewuste manier om met taal om te gaan – in algemene termen, aangezien er eigenlijk helemaal niets te beleven valt in het spreken als we onszelf niet kunnen horen.

 

BT is niemand’s geloof, zelfs niet

 ons zogenaamde geloof in onszelf,

 in wat we zelfvertrouwen noemen.

 Er is geen zelf om vertrouwen in 

te hebben, want er is alleen de 

stroom van BT, die onze TV 

aankondigt. Ons zogenaamde 

ego is uit de weg. We zijn weer 

bij elkaar. Met wij, bedoel ik niet 

alleen jij en ik, maar ook jij en 

iedereen, die jou in de steek heeft 

gelaten of wie jij in de steek hebt 

gelaten. We kunnen ons herenigen,

 aangezien we één zijn in BT en 

onze TV wacht nog steeds op 

ons om uitgedrukt te worden.

 

Deze woorden hebben grote kracht, omdat ze alles overstijgen wat we zogenaamd weten. Zoals ik al zei, wisten we dit al, maar hebben we er nooit goed op gelet, door naar onszelf te luisteren terwijl we praten. Hoewel het misschien te mooi lijkt om waar te zijn, is het waar, ook al hebben we nog steeds de oude neiging om het weer te negeren en om te weigeren het belang ervan te erkennen, omdat andere dingen voorrang hebben. Met deze heerlijke woorden stappen we uit onze conditionerings geschiedenis, ook al was het maar voor een kort moment.