Beschuldigen,

 

Mensen met Ontlichaamde Taal (OT) beschuldigen mensen zoals ik, die Belichaamde Taal (BT) hebben, ervan, dat zij hun taal aan anderen op dringen, maar niet is minder waar (grapje...lees verder). Mijn hele leven lang al word ik ervan beschuldigd, door mensen met OT, dat ik niet luister naar hen, maar zij hebben nog nooit naar mij geluisterd. Als ik rechtstreeks, eerlijk, tegen ze zeg dat ik geen enkele behoefte voel, om naar ze te luisteren, omdat ze niet naar zichzelf luisteren – en daarom dus ook nooit naar mij luisteren – worden ze altijd razend, omdat ik hun dwangmatige OT blootleg, waarmee ze mij en anderen proberen te domineren. Ook al lijkt dit zo,  mijn BT beschuldigt nooit iemand van het hebben van OT, want ik weet maar al te goed, dat iedereen, zich er vanuit onvrijwilligheid, uitsluitend vanwege de conditionering, onbewust, mee bezighoudt.

 

Omdat ik – meer dan wie dan ook – op mijn taal let, begrijp en verwoord ik allerlei zaken, die alleen met BT helder kunnen worden gemaakt. Ik luister naar mezelf terwijl ik spreek en ben daardoor altijd mijn eigen luisteraar. Met BT ben ik dus als eigen publiek veel belangrijker voor mezelf, dan het publiek, dat volgens mij alleen OT kent en mij niet over mijn BT wil horen praten. Ik handel vanuit mijn BT, maar ik wist dat uiteraard nog niet, toen ik nog geen BT kon hebben die verder ging. Iedereen handelt onbewust vanuit de enorme behoefte aan BT, maar aangezien men nooit de eigen voortgaande BT heeft ervaren, is hierover grote verwarring. Er komt alleen een eind aan OT, indien wij beseffen, dat wij, als spreker, niet naar onszelf luisteren en bezig blijven met luisteren naar anderen of met het proberen, om anderen naar ons te doen luisteren. In BT luisteren wij naar onszelf en zo kunnen wij ook met anderen spreken.     

 

Vandaag kwam ik een woord tegen, dat ik nog niet  eerder had gehoord. In de filosofie spreken ze over waarheids-getrouwheid (verisimilitude in Engels), het idee dat sommige stellingen dichter bij de waarheid zouden liggen dan andere. Met onze BT merken we echter, dat we er eindeloos omheen draaien, door maar te blijven praten in termen van dichterbij of verder weg van de waarheid en door elkaar er voortdurend van te beschuldigen, dat we weer niet dicht genoeg bij de waarheid zijn. In OT is dat helaas nog steeds de basis van de wetenschap. Het is altijd ‘de’ zogenaamde objective waarheid, die er alleen maar toe doet, maar nooit onze subjective individuele waarheid. Alleen in BT doet onze eigen ervaring er toe en volgens mij zou BT de basis van de wetenschap moeten zijn. Met OT, dwingen we anderen, om onze ongevoelige, opdringerige en daardoor bevooroordeelde, stomzinnige, bijgelovige manier van omgaan met onze taal te accepteren.

 

De waarheids-gelijkenis, waar 

ik het over had in de vorige 

paragraaf, brengt nog een 

ander gigantisch probleem 

met zich mee. Bij waarheids-getrouwheid 

is er altijd het probleem, om 

duidelijk te kunnen verwoorden, 

dat de ene valse theorie ons zogenaamd 

dichter bij de waarheid zou 

brengen, dan de andere valse 

theorie. Iedereen met BT weet

 echter wel dat degenen met 

OT nooit of te nimmer hun 

eigen waarheid zullen 

uitspreken, horen en daardoor 

dus accepteren. Ze doen het 

altijd voorkomen, alsof hun 

benaderingen van ‘de’ waarheid 

van grotere waarde zou zijn, 

dan hun eigen waarheid, en 

dientengevolge wordt ‘de’

 potsierlijke waarheid altijd

 gedefinieerd in termen van

 iets relatiefs. Met andere 

woorden: met hun perceptie-vertroebelende,

 onnatuurlijke OT kunnen zij zich

zelfs niet eens iets absoluuts voorstellen.

 

Hoewel ik er iedere dag, in duidelijke, begrijpelijke taal over schrijf en praat en ofschoon er altijd een positieve impact wordt gevoeld en herkend, door iedereen die oprecht naar mij luistert, beschuldigen mensen met OT mij – met mijn voortgaande BT, die mijn Taal Verlichting (TV) verwoord – van het voor hen grootste taboe: dat ik absoluut zou zijn. Ze blijven daardoor ten onrechte, bij hoog en bij laag, beweren dat de absolute waarheid van OT en BT niet eens bestaat en slechts een verzinsel van mij zou zijn. Ik vraag me echter af hoe, zij het feit verklaren, dat er overal ter wereld linkse en rechtse politiek bestaat?

 

Omdat de linkse politiek altijd de nadruk legt op groeps-gedrag – omdat het er altijd om gaat, dat regeringen voor het volk beslissen wat zogenaamd goed is hen – sluit linkse ideologie meer aan bij de OT. De rechtse politiek, die zich vooral richt op de individuele vrijheid – waarvan aanvankelijk werd beweerd, dat deze nadruk kwam van god, maar die natuurlijk altijd door mensen werd bepaald – sluit due meer aan bij BT. Alleen de politiek van de vrijheid, heeft in maatschappijen het individuele recht gegarandeerd om onszelf te mogen uiten, ondanks allerlei verschillen en tegenstellingen. Zoals ik echter heb vermeld, zijn benaderingen van BT niet ter zake, want we hebben het of we hebben het niet. Dit is de reden, waarom het grote verschil tussen OT en BT, het wezenlijke probleem van onze tijd is. Met andere woorden, het individualisme is in westerse beschavingen geheel  uit de hand gelopen, omdat we nog nooit de taal hebben erkent, die past en die dus noodzakelijk is bij ons leven vanuit individualiteit.

 

Hoewel ik erken, dat zowel rechts als links elkaar er eindeloos van beschuldigt, dat ze weer liegen dat het gedrukt staat, is het mij ook duidelijk dat OT de taal van politiek en macht is. Eveneens ben ik mij er van bewust, dat alle wetenschappelijke theorieën tot stand zijn gekomen, als gevolg van eerdere theorieën, die bleken voor het grootste deel vals te zijn. Wat we van deze strijd in de geschiedenis van de wetenschap kunnen leren, is dat bijgelovige overtuigingen altijd in strijd zijn geweest met het vergaren van echte kennis. Deze strijd gaat tot op de dag van vandaag door, omdat OT alomtegenwoordig is in elke samenleving, over de gehele wereld.

 

Een andere beschuldiging, die ik in de loop der jaren vaak heb gehoord en waarover ik vaak heb gesproken en geschreven, is dat ik de dingen met mijn BT te simpel zou maken. Zoals iedereen met enige wetenschappelijke kennis zou moeten weten, is het van het allergrootste belang, om de complexiteit terug te brengen tot eenvoudige, samenhangende formuleringen, aangezien dit de manier is waarop we onze realiteit echt kunnen gaan begrijpen. In dit opzicht is het verbazingwekkend en teleurstellend, dat na al mijn jaren van studeren en lesgeven in de psychologie, geen enkele gerenommeerde persoon  de noodzaak van BT heeft erkend en met woord en daad heeft ondersteund, aangezien OT inherent is voor bevooroordeeld, onwetenschappelijk gedrag.  Ik verdien zonder meer een Ph.D. voor het schrijven van deze blog en als iemand met enige academische invloed dit ooit zou lezen, laat hem of haar mij dan maar eens uitnodigen, om mijn zaak te presenteren,  dan zal alles wat ik zeg onthuld worden. Ik heb het over iets heel belangrijks, namelijk, de toekomst van de mensheid.