Verder 2)

(ik had al een eerdere tekst over verder geschreven, die ik hieronder zal plaatsen) 

 

Het is prachtig hoe alles met Belichaamde Taal (BT) verder gaat. Ik kijk uit naar wat er nog gaat komen. Ik ben nu dus vijfenzestig jaar, maar ik omdat ik van plan ben om honderddertig te worden, ben ik nu dus op de helft. Ik weet dat vele mensen BT zullen gaan ontdekken. Het maakt mij gelukkig niet meer zo veel uit of dat gaat plaatsvinden voordat ik of nadat ik de pijp uitga. Mijn zekerheid hierover komt voort uit mijn ervaring, hoe mijn BT mij heeft laten weten, dat ik echt verlicht ben. Ook al was ik het altijd al, ik kon het met mijn Ontlichaamde Taal (OT) niet geloven. Misschien plak ik er nog een eeuwtje aan. Ik heb nu immers het eeuwige leven gekregen, vanwege mijn vrijmoedige Taal Verlichting (TV).

 

Het verder moeten gaan met iets wat we eigenlijk niet willen, gebeurd vanwege onze onbewuste OT. Men zegt heel vaak en je hoort dus heel vaak, dat je uit je comfort-zone zou moeten gaan, om iets te kunnen leren, maar alles wat je hebt geleerd met OT, is iets waar je niet mee verder kunt gaan, als je BT wilt hebben. In BT komt het er op aan, om – met  de klank van je stem – in je comfort-zone te blijven.

 

Ik weet nog goed, hoezeer ik ernaar smachtte, om mijn BT voort te laten gaan en hoe ik van alles deed, wat ik kon, om dat te laten plaatsvinden. Heel vaak was ik er vroeger heel verdrietig over, dat het weer was opgehouden. Ik zocht voortdurend anderen op, om het met hen te delen, maar voelde me elke keer weer afgewezen. Het duurde me nooit lang genoeg en mensen waren er volgens mij nooit voldoende in geinteresseerd. Ik was echt zeer ontevreden en toch ben ik nu zo vervuld met mijn oneindige gave geluk.

 

Met BT bouw je verder op datgene wat goed is voor jou en wat daadwerkelijk positieve resultaten tot gevolg heeft. Nadat je je BT ontdekt, weet je dat het geen zin heeft, om verder te gaan met OT, ook al was je ertoe geconditioneerd en zul je een proces gaan doormaken, om het te kunnen afleren. Je hoeft je BT niet aan te leren, want zodra jij dus ophoudt met je dwangmatige, onnatuurlijke, problematische OT, dan gaat jou BT helemaal heerlijk vanzelf verder.

 

Ook al wil je dit – net zoals ik – waarschijnlijk niet geloven, in eerste instantie, is jou BT niet iets om met anderen verder over te praten. Je loopt daarin elke keer zogezegd weer tegen een muur, die je op jezelf terug werpt, want je kunt alleen verder met je BT, indien je met jezelf blijft praten. Ik wist toen nog niet – ik kon het eigenlijk ook niet geloven – dat het praten met mezelf daadwerkelijk belangrijker was, dan het praten met anderen, die dus onwillekeurig elke keer weer met OT bezig zijn, waardoor ook ik elke keer weer getriggerd werd in mijn eigen OT.

 

Je zou terecht kunnen zeggen, dat ik al die afwijzing nodig heb gehad, om met mijn BT verder te kunnen gaan. Ik ben niet ondanks, maar vanwege anderen verder gegaan met mijn onderzoek van mijn eigen BT, die ik nog maar pas volledig ben gaan begrijpen als mijn eigen taal. Ik kon verder gaan, omdat ik er  groot genoegen in had – en nog steeds heb – om met mijzelf te praten en naar mijzelf te luisteren.

 

Uiteraard was het verder praten met mijzelf en het voortzetten van mijn BT mogelijk, omdat ik iets zei, wat mij hielp, waardoor ikzelf mijn gedrag begon te veranderen. Het met BT benoemen en loslaten van het gedrag, dat tot stand was gekomen en in stand werd gehouden door mijn OT, was, wonderlijk genoeg, het enige dat nodig was. Het was en het is nog steeds een enorme opluchting, dat ik hiertoe vanwege mijn BT in staat was. Terugkijkend besef ik, hoe het afleren van mijn OT, mijn gedragspatroon volledig heeft veranderd. Ik weet vanuit mijn studie van psychologie en mijn ervaring in de psychiatrie en in het onderwijs, dat al het pretentieuze gebazel met OT over zogenaamde gedrags-verandering, een volslagen aanfluiting is, want men is niet bekend en  heeft geen enkele aandacht voor het grote verschil tussen OT en BT. Het is een onomstotelijk feit, dat al het onderwijs, maar ook therapie, religie, politiek en zogenaamde rechtspraak, nog steeds is gebaseerd op onbewust, mechanisch, negatief gedrag: OT.  

 

Iedereen heeft wat mooie momenten meegemaakt, maar kon daar, vanwege OT, nooit mee verder gaan. Het duurde dus altijd maar heel kort, dat we weer eens kalm, gelukkig, vrolijk of creatief waren, want onze gebruikelijk OT creerde altijd weer een gevoel van onzekerheid, onveiligheid, afgunst en aggressie. We hebben nog nooit met onze toevallige, korte, onwennige, vluchtige momenten van BT verder kunnen gaan, omdat wij geconditioneerd zijn, om naar anderen en niet naar onszelf te luisteren.

 

Deze tekst brengt je echt verder, dan iedere andere tekst, die jij leest, die ongemerkt altijd geschreven is vanuit de ervaring van OT. Uiteraard gaan wij, vanuit  voortgaande BT, andere teksten schrijven en lezen. BT heeft vele, heilzame, verstrekkende gevolgen, die zowel van wetenschappelijk als sociaal belang zijn. Vooralsnog zijn wij nog steeds wanhopig bezig, om, vanwege onze onintelligente, geforceerde, idiote BT, aan allerlei achterlijke ideologien aan te hobbelen. Indien wij daarmee verder blijven gaan, komen er steeds grotere vernietigende krachten vrij en is het goed mogelijk, dat verder leven onmogelijk wordt.  

Verder 1),

 

In Belichaamde Taal (BT), kunnen we verder gaan met lachen, maar in Ontlichaamde Taal (OT) vergaat ons het lachen. We zijn zo aan OT gewend, dat we alleen maar, ongemerkt, bezig blijven, om met het lachen te beginnen en het komt eigenlijk nooit in ons op, om ermee verder gaan. Stel je toch eens voor, dat we niet alleen, zo af en toe, een beetje lachen, maar dat we er zogezegd in blijven?

 

Ook al zijn al onze andere problemen, zogenaamd, van veel groter belang, eventjes lachen is op zichzelf natuurlijk al een groot probleem. Ja, zelfs een klein beetje lachen is al heel zeldzaam, regelmatig lachen is vrijwel ongehoord, maar onophoudelijk lachen is niet weggelegd voor bekrompen, duffe angst-hazen, die zich niet durven te verliezen in het lachen, want voortdurend lachen, betekent dat je echt verdwijnt,  of ophoudt te zijn, wie je was of meende te zijn.

 

Lachen is een aangrijpende, ingrijpende zaak. Over het algemeen, gaan we er heel sluw en achterbaks mee om. Het speelt een zeer noodzakelijke rol in het afkick-proces van OT, onze gebruikelijke humorloze wijze van omgang met taal. Er is geen enkele sprake van openhartigheid in OT. Het huilen staat ons nader dan het lachen, omdat het natuurlijk in-triest is dat we ons, onbewust, dag in dag uit, aan OT overgeven. Om echt verder te gaan met lachen, zal er eerst behoorlijk wat gejankt moeten worden.

 

Goed-lachsheid, is niet aangeboren, maar kan alleen tot stand komen, als je het letterlijk spuigzat bent, om de zogenaamde slimme, laatst- lachende derde uit te hangen. Je maakt je jezelf niet wijzer, door te doen alsof je boven het gebruikelijke conflict staat, omdat je weet te profiteren van de uitkomst. Als je wilt lachen, dan kan je geen buitenstaander blijven.

 

Je krijgt misschien wel eens een kortstondige stuip van het lachen of je hebt een schaterlach, maar het is absoluut niet, ook al zeggen je dat, echt lachen. Je lacht, omdat je niet echt blij bent, als een boer die kiespijn heeft. Om niet voor aap te staan, doe je, alsof je je een aap zou hebben gelachen, maar in de trieste werkelijkheid van OT, lach je je een ongeluk.  

 

Omdat je eigenlijk wel weet, dat je bent beschadigd, wil je niet in een deuk blijven liggen. Het is vanwege je angst, dat je in je broek piest van het lachen. Het is rampzalig, dat je niet eens in de gaten hebt, dat je, vanwege je OT, zegt dat je er je lol weer mee op kan. Want, je hebt geen werkelijk plezier, als je weer de slappe lach krijgt, omdat je nooit echt veranderd.

 

Alleen met BT lacht het fortuin je toe, want het is je ware natuur, die het lachen veroorzaakt en niet een of andere stomme grap. Dit is, wat ik, met mijn BT,   zeggen wil, tegen iedereen, die probeert, om leuk te doen, door onzin uit te kramen: laat me niet lachen. Ik heb een grondige hekel aan die aandacht-trekkerij amusement, maar ik lig helemaal dubbel, als ik BT met iemand kan hebben, omdat we weten, dat dit altijd verder gaat. We blijven erin, omdat we ons realizeren, dat onze conditionerings geschiedenis met OT belachelijk is. Onze Taal Verlichting (TV) laat niet alleen op natuurlijke wijze onze BT doorgaan, maar ook ons lachen en wij hebben daarom altijd alle lachers aan onze kant. En, lachen is gezond.