Afwijzen,

 

Voordat je mijn bewering meteen gaat afwijzen, dat ik verlicht ben, pauzeer alsjeblieft even en erken dat ik jou ook als verlicht beschouw, hoewel jij nog niet in staat bent om erover te praten. Toen ik mijn verlichting ontdekte, halverwege de twintiger jaren, voelde ik dat ik het met iedereen wilde delen, maar het werd me al snel pijnlijk duidelijk dat ik niet de verbale capaciteit had om dat te doen.

 

Ik had mijn verlichting ontdekt terwijl ik hardop met mezelf sprak en luisterde naar het geluid van mijn stem, maar ik faalde keer op keer om naar mezelf te luisteren, wanneer ik met anderen sprak. Ik herinner me dat ik een vriend had, die ik vertelde over mijn verlichting. Ik was zo opgewonden om hem te vertellen wat er met me was gebeurd toen ik luisterde naar het geluid van mijn stem, terwijl ik met mezelf sprak. Hij vroeg: word ik ook verlicht, als ik naar mijn stem luister terwijl ik spreek? Ik flapte er meteen uit: ja natuurlijk, maar toch besefte ik direct, dat hij niet echt naar zijn eigen stem luisterde. Hij was niet serieus en hij geloofde niet eens wat ik zei. Ik vertelde hem toen, dat hij niet naar zichzelf luisterde, maar hij werddefensief en zei: je zegt mij, dat ik naar mezelf moet luisteren, maar je luistert niet eens naar jezelf. Het was waar, hij had gelijk en zo begon ik dus met mijn verkenning van Belichaamde Taal (BT).

 

Ik bleef hardop met mezelf praten, omdat ik op deze manier mijn Taalverlichting (TV) kon blijven ervaren. Ik probeerde alles wat ik kon, om anderen te informeren over deze prachtige manier van communiceren – waarbij we luisteren naar het geluid van onze stem, terwijl we praten – waardoor ik, tot mijn eigen verbazing en ongeloof, mijn TV had ontdekt, maar ik kon maar kort de situatie creëren waarin BT kon gebeuren. Jarenlang heb ik met succes vele sessies, seminars, lezingen, lessen en workshops gegeven, maar het werd me duidelijk, dat BT alleen maar gebeurde, omdat ik het elke keer had geïnitieerd. Hierdoor werd ik het spuigzat, om altijd weer naar anderen uit te reiken, want ik werd bijna iedere keer afgewezen. Ik zag ook mijn baan als psychologie leraar niet langer meer zitten, want ik was het niet eens met de absurde en zeer problematische eisen, die men aan mij stelde. Omdat ik met BT mijn TV had ontdekt, kreeg ik een andere kijk op psychology, die, belachelijk genoeg, geen aandacht heeft voor BT of TV.

Nadat ik het lesgeven had opgegeven (ik was negen jaar

psychologie leraar bij Butte College), drong het eindelijk

tot me door, dat ik, in mijn enthusiame, me totaal had 

vergist, om te geloven, dat ik zomaar met iedereen over

mijn TV zou kunnen praten. De enige manier waarop 

mensen mij kunnen begrijpen, is als ze BT met me kunnen

hebben. Het bleek echter voor mij zo te zijn, dat wanneer

ik BT alleen met mezelf had, ik dit veel aangenamer vond, 

dan om alsmaar te proberen om BT met anderen te hebben.

Bezig zijn met anderen, activeerde keer op keer mijn 

conditionerings geschiedenis met Ontlichaamde Taal (OT).

Dus, nadat ik was gestopt met lesgeven, was ik heel blij, 

dat ik weer BT alleen kon hebben en waarderen en dit 

deed me toen beseffen, dat het eigenlijk mijn TV was 

die ervoor had gezorgd, dat ik  altijd zo graag BT wilde 

hebben. Tijdens mijn lange, intense, prachtige reis met 

BT en TV werd alles altijd duidelijk voor me, als ik 

hardop met mezelf sprak en naar de klank van mijn stem

luisterde.

 

Een andere manier om het voorgaande samen te vatten, was dat ik nog niet had erkend, dat ik het praten met mezelf belangrijker vond dan het praten met anderen. Naarmate de jaren verstreken en ik hardop met mezelf bleef praten en naar mijn eigen stem bleef luisteren, veranderde mijn manier van praten met anderen drastisch. Kort geleden, gaf ik gaf ineens op, om nog te proberen met iemand te praten, die met OT bezig is. Ik wil alleen maar met iemand praten, die BT met mij kan hebben. Sinds dien, deel ik mijn TV alleen maar met mijn vrouw Bonnie en mijn dierbare Nederlandse vriendin AnnaMieke. En, ik wil alleen nog het woord richten tot hen die OT hebben, met geschriften zoals deze.

 

Bonnie, met wie ik achtendertig jaar getrouwd ben, was getuige van mijn odyssee met TV, die onstond vanuit onze liefde voor elkaar. Ze heeft me door veel ups en downs zien en horen gaan, in het uitdagende proces om te leven vanuit mijn TV en het moeten uitzoeken hoe ik mijn BT kon behouden. Aanvankelijk wist ik helemaal niet, dat mijn probleem gedragingen, natuurlijk altijd gecreëerd en onderhouden werden door mijn OT. Dus, om te stoppen met mijn OT, moest ik eveneens ophouden met allerlei ander ongewenste gedragingen, voordat ik uiteindelijk doorlopend BT kon gaan hebben.

Terwijl iedereen maar OT blijft hebben, zijn wij de 

enige drie mensen die EL hebben. Dit klinkt absurd, 

maar het is de waarheid. AnnaMieke, met wie ik

 vijfentwintig jaar niet had gesproken, nam ineens 

weer contact met me op, precies rond die tijd, dat ik 

genoeg begon te krijgen van het lesgeven. Door haar 

werd mijn schrijven over BT en TV veel belangrijker 

en dit resulteerde in uitvoerige instructies, die tot

 gedrags veranderingen leidde, die op geen enkele 

andere manier tot stand hadden kunnen komen. 

Bovendien heb ik met AnnaMieke wekelijkse lange

 skype-gesprekken, waarin we samen met onze BT 

onze TV verkennen. We hebben OT overgelaten aan 

hen die OT willen hebben, omdat wij besloten, om door

 te gaan met onze verkenning van BT, wat dus de

 uitdrukking is van onze TV. Deze magnifieke reis 

is zo verrijkend, hetgeen alleen door ons schrijven kon

 worden opgehelderd. Ik ben mijn vrouw Bonnie en 

mijn vriendin AnnaMieke enorm dankbaar, want zonder

 hen had ik dit niet kunnen doen. Ik ervaar  de heilzame 

effecten van onze gecombineerde TV.

  

Het zou heel fijn zijn als anderen zich bij ons zouden aansluiten, maar tot nu toe is dit niet gebeurd. Ik geloof nog steeds, dat het zeker zal gaan gebeuren, aangezien onze TV zo tastbaar is en zo duidelijk wordt uitgedrukt met onze BT. Vroeg of laat zal toch een keertje worden opgemerkt, dat ieder van ons dit unieke vermogen bezit, om BT bij anderen wakker te roepen, waardoor ook zij zich bewust kunnen worden van hun TV. De geschriften van AnnaMieke en mij gaan dit bewerkstelligen (Bonnie is niet betrokken is bij het schrijven over TV).

 

Terwijl je dit schrijven leest, wil ik dat je accepteert dat ik verlicht ben, zodat jij op jouw beurt je eigen verlichting gaat accepteren en gaat leren kennen. Zo simpel is het. Als je mij vertrouwt, begin je jezelf te vertrouwen. Ik beloof je, je leven zal beter zijn met BT, nadat je jezelf hebt gestopt met je deelname aan OT. Je OT stoppen is iets wat je alleen zelf kunt doen als je voldoende zogenaamde motivatie hebt, dat wil zeggen ervaring met BT, die alles expressief maakt  wat je altijd al wilde zeggen en waartoe je in staat bent. Er kan geen motivatie zijn om een ​​permanent einde te maken aan je betrokkenheid bij OT, zonder voldoende verkenning van je eigen BT. Je kunt dus in het reine komen met je tragische geschiedenis van conditionering met OT, door mij te geloven, dat je zonder oefenen, alleen BT met jezelf kunt hebben.

  

Met BT herken je, wie je werkelijk bent. Je TV stelt je in staat om ​​niemand te zijn en het komt helemaal goed zonder wie je dacht dat je was. Je BT laat je een andere manier van leven zien. Al je conflicten komen tot een eind en je bent helder en vrij, omdat je taal voor je werkt, in plaats van tegen je. Dit is waarom het TV wordt genoemd, omdat je elk woord dat je gebruikt echt belichaamt en omdat al jou beschrijvingen de nieuwe realiteit creëren en onderhouden, die jij ervaart. Het lijdt geen twijfel dat dit waar is, aangezien jij de baas bent over je eigen taal en je praat en schrijft zoals jij dat wil.