Alive,

 

There comes a time, you will read these words and regret, you have never taken the time to talk with me. Taking the time is not a matter of the clock, but of being deliberately verbal with yourself. Even if you never talk with me and only talk out loud with yourself, your Embodied Language (EL) would be  like mine. I don’t write this to make you feel guilty, but to let you know, that I am here now and that you should make use of me, while I am still alive. Unlike everyone, who engages in Disembodied Language (DL), we agree when we have EL, since we share with each other, what it is like to talk with ourselves.

 

EL is like art, because we create it, while we speak or write. When we hear or read it, we receive it like music or poetry. People get all ecstatic, hearing their favorite singer or band producing a song, which they know and like, because, presumably, these singers or performers, express something, which is also true for us. When it comes to talking and listening, however, we never get as passionate about our interaction, that we begin to cheer each other on, because we feel so very happy to understand ourselves and each other. We only do this, if we engage in EL, but not in DL.

What happens when you let your language go wherever it wants to go? First, of course, you spend quite some time giving attention to what needs attention and what could not get attention before. Eventually, everything that demanded attention has received so much attention, that, at some point, you will let it go, almost unnoticed. Suddenly you notice, you no longer respond as before. There is nothing that demands your attention and your language is created in a completely different way than before. You really feel that everything you say and write is now all yours. You can't get enough of it, because it's a beautiful journey, through a new dimension.

 

Recently, I overheard an interesting conversation about the various dimensions. To determine a place somewhere on earth, two dimensions are needed: the latitude and longitude. However, when we talk about the tenth floor of a building, three dimensions are needed: the aforementioned length and width, but also the height. Then, if we add to that, what's happening at a certain moment, on the tenth floor of that building, time is added or the fourth dimension. In mathematics, the dimensions of a space are the parameters that describe the elements of that space. So, in geometry, you have a point, a line, a plane or a shape. By the dimension of space, we mean, so to speak, the number of those parameters. In physics, which can also be considered as another dimension or branch of science, the dimension of a quantity is understood to mean the category to which that quantity belongs. Different dimensions are used in  physics than in mathematics, such as time, mass, temperature or speed. A dimension is a measurable quantity that cannot be broken down into a combination of other quantities. What often eludes everyone in this scientific story about dimensions is that we always deal with the dimension of our own language anyway. When this comes into focus, we can no longer ignore the fact that DL and EL are two very important, mutually exclusive, dimensions.

Albert Einstein stated in his theory of relativity, that it is not actually possible to speak of time and space as two separate entities, but that there would only exist one entity, namely spacetime, which encompasses all events in the past, present and future, contained in our universe. As a child, Einstein was quite late when he started talking, and what was remarkable was that he said everything twice. Until the age of seven, no matter what he said, he repeated every sentence he spoke, so he could hear himself. In other words, his manner of speaking, like behaviorist B.F. Skinner and myself, from the beginning, was different from other kids.

 

Einstein famously said that we cannot solve today's problems with the mindset that created them. In other words, we are not making any progress. as long as we keep having DL. It is true, that the way we talk to each other – and therefore to ourselves – results in us living in our usual violent, superficial, confused, meaningless, superstitious, unintelligent lives. The reality or dimension that we can create with EL never meets with the illusion we continue to create and maintain with our DL. When we have EL, we have awakened from the psychological, spiritual and scientific sleep of DL. EL is the only solution to the problems we created with our DL. Life without struggle is possible because of our Language Enlightenment (LE), which became audible, experienced and recognized due to our EL.

 

Wat gebeurt er wanneer je je taal laat gaan waar het heen wil gaan? Eerst ben je natuurlijk een behoorlijk tijdje bezig met het geven van aandacht aan wat de aandacht vraagt en wat nog niet eerder de aandacht kon krijgen. Alles wat aandacht vroeg, heeft op een gegeven moment zoveel aandacht gekregen, dat je het bijna ongemerkt los gaat laten. Ineens valt het je op dat je niet meer reageert zoals voorheen. Er is nu niets meer wat jou aandacht vraagt en je taal ontstaat nu op een hele andere manier dan voorheen. Je voelt echt, dat alles wat je zegt en schrijft helemaal van jou is. Je kunt je er geen genoeg van krijgen, want het is zo’n prachtige reis, door een nieuwe dimensie.

 

Laatst hoorde ik een heel interessant gesprek over de diverse dimensies. Om ergens op aarde een plaats te bepalen, zijn twee dimensies nodig: de geografische lengte en breedte. Wanneer we het echter hebben over de tiende verdieping van een gebouw, dan zijn er drie dimensies nodig: de eerder genoemde lengte en breedte, maar ook de hoogte. Als we dan daaraan toevoegen, wat er op een bepaald moment gebeurd, op de tiende verdieping van dat gebouw, dan wordt er tijd aan toegevoegd, dat is dan de vierde dimensie. In de wiskunde zijn de dimensies van een ruimte de parameters, waarmee een element van die ruimte wordt beschreven. Zo heb je in meetkunde, een punt, een lijn, een vlak en een vorm. Onder de dimensie van die ruimte zelf verstaan we dus, zogezegd, het aantal van die parameters. In de natuurkunde, wat als de wiskunde, ook kan worden beschouwd als een andere dimensie of tak van de wetenschap, wordt met de dimensie van een grootheid de categorie verstaan waartoe die grootheid behoort. Zo onderscheidt men in natuurkunde andere dimensies dan in wiskunde, zoals tijd, massa, temperatuur of snelheid. Een dimensie is een meetbare grootheid die niet kan worden ontbonden in een combinatie van andere grootheden. Wat vaak iedereen ontgaat in dit wetenschappelijke verhaal over dimensies, is dat wij,  hoe dan ook altijd te maken hebben met de dimensie van onze taal. Wanneer dit in focus komt, kunnen wij er niet langer meer omheen, dat Ontlichaamde Taal (OT) en Belichaamde Taal (BT) twee zeer belangrijke, mutually exclusieve, dimensies zijn.

 

Albert Einstein stelde in zijn relativiteits theorie, dat het eigenlijk niet mogelijk is om over tijd en ruimte als twee afzonderlijke entiteiten te spreken, maar dat er dus slechts een entiteit zou bestaan, namelijk de ruimtetijd, die alle gebeurtenissen in het verleden, heden en toekomst in ons heelal bevat. Als kind was Einstein tamelijk laat toen hij begon te praten en wat heel opmerkelijk was, was dat hij alles twee keer zei. Tot zijn zevende jaar, herhaalde hij, ongeacht wat hij zei, iedere zin die hij sprak, zodat hij zichzelf kon horen. Met andere woorden, zijn wijze van spreken, was net als de behaviorist B.F. Skinner en ikzelf, van meet af aan al, anders dan alle andere kinderen.

 

Een bekende uitspraak van Einstein is: we kunnen de problemen van vandaag de dag, niet oplossen met de mentaliteit die die problemen heeft veroorzaakt. Met andere woorden, we komen geen enkele stap verder.  zolang als we OT blijven hebben. Het is zonder meer waar, dat de wijze waarop wij met elkaar – en dus met onszelf – praten tot gevolg heeft, dat we leven op onze gebruikelijke geweldadige, oppervlakkige, verwarde, zinloze, bijgelovige, onintelligente manier. De realiteit of de dimensie, die we kunnen creeren met BT, ontmoet nooit de illusie, die we met OT blijven creeren en instand houden. Wanneer wij uiteindelijk BT gaan hebben, dan zijn wij ontwaakt uit de psychologische, spirituele, wetenschappelijke  slaap van onze OT. BT is de enige oplossing voor de problemen, die we met onze OT hebben gecreerd. Leven zonder strijd is mogelijk vanwege onze Taal Verlichting (TV), die hoorbaar werd met onze BT.